Vanaf volwassen leeftijd breekt er een periode aan van achteruitgang, afbraak en veroudering. Veroudering is een normaal proces, die zich in elk levende organisme afspelen. Dit proces is verschrikkelijk ingewikkeld en verschild per cel in het lichaam. Hets lichaam moet steeds meer moeite doen om het biologisch evenwicht in onze cellen te hanteren. Mechanismen in het lichaam gaan steed minder goed functioneren, en daardoor gaan steeds meer afvalstoffen zich opstappelen in het lichaam. Veroudering brengt dus een groete kwetsbaarheid met zich mee voor verstoringen van het biologisch evenwicht, het vermogen om deze schommelingen tegen te gaan wordt minder. Dit leidt tot ziekten en uiteindelijk heeft dit gevolg voor het herstelvermogen van het lichaam.
Veroudering is een onomkeerbaarproces met de dood als eindpunt.
Het is belangrijk dat de mens dit proces als een gegeven accepteert, waar we rekening mee moeten houden en zich daardoor hier op kunnen voorbereiden.
De ouderdom laat dus ook sporen na in het uiterlijk van de mens: de haren worden grijs en vaak dunner, de huid wordt slapper en rimpeliger. De ene oudere heeft hier meer moeite mee dan de ander. Ook gaat de werking van de zintuigen achteruit. De ouder gaat minder scherp zine en het gezichtsveld wordt kleiner. Het gehoor neemt af . Men wordt stijver en langzamer in zijn bewegingen. De lichamelijke achteruitgang wordt op een gegeven moment zo graaot dat de oudere is teogewezen op hulp van en steun van anderen.
Dit alles heeft invloed op het functioneren en zelfbeeld van de oudere mens.
Er zit wel veel verschil in de mate van beperkingen en achteruitgang. tot 75 jaar zijn de meeste mensen redelijk gezond, wel heeft ruim de helft van de mensen van 75-75 jaar te maken met een chronische ziekte, maar het hebben van een chronische ziekte is opzich voor de oudere geen reden de gezondheid slecht te vinden.
Er zijn veel chronische ziekte, maar een aantal hiervan zien we vooral bij ouderen en worden daarom ook ouderdomziekte genoemd.Het zijn ziekten die met veroudering van het lichaam en de lichaamsfunctie te maken hebben. Het gaat meestal om mensen van ongeveer 70 jaar en ouder. Voorbeelden hiervan zijn:
Bij oudere mensen kunnen aandoeningen zich anders voordoen dan bij jongeren. Vaak ontstaan al snel ernstige en/of meerdere verschijnselen. Het is dan op het eerste oog niet direct duidelijk wat de oorzaak is. Soms kan zelfs een heel kleine verandering (bv een blaasontsteking of een medicijnverandering) tot een grote achteruitgang leiden in het functioneren. Daarom worden geriatrische syndromen ook wel “geriatric giants” genoemd.
Geriatric giants zijn: