Jouw spijkerbroek reist de wereld rond!
Heb je ooit nagedacht waar jouw spijkerbroek vandaan komt? De reis begint bij de grondstof katoen, wat van de katoenplant geoogst wordt. Deze katoenplant vindt warmte erg belangrijk, daarom groeit deze ook alleen in warme gebieden. Wereldwijd wordt nu de meeste katoen geteeld in China, India en de Verenigde Staten.
Als de katoen geoogst wordt, maakt men de katoen schoon en worden er draden van gesponnen. Eventueel worden de draden gelijk gekleurd, maar vaak is dit pas bij de opdrachtgever/afnemer van de katoendraad.
De katoendraden worden geweven tot lappen textiel, dit vindt vooral in Oost-Europa plaats. Vooral in Polen vindt je veel verschillende weverijen. Vroeger gebeurde dit ook in onze omgeving. In Helmond, Mierlo en Geldrop bijvoorbeeld vind je nog aanwijzingen richting de (katoen)weverijen. De arbeidskosten in Nederland werden in de jaren 60 en 70 langzaam te hoog, waardoor de weverijen verplaatst werden naar bijvoorbeeld Polen.
Om met de geweven katoen fijn zittende kledingstukken zoals de spijkerbroek te maken, moet de textiel nog wel behandeld worden. Tijdens dit behandelproces wordt de katoen meerdere malen gewassen, één of meerdere keren gebleekt en uiteindelijk geverfd. Er worden vaak veel verschillende stoffen gebruikt, waarvan een aantal minder goed voor het milieu zijn. Denk hierbij aan bijvoorbeeld zwavelzuur. Alle verschillende onderdelen van dit proces kunnen over de hele wereld plaatsvinden. Daardoor kan het zo voorkomen dat de stof in Bangladesh voor het eerst gewassen wordt, in Haïti gebleekt en dan vervolgens een tweede keer gewassen en daarna gekleurd worden in Bangladesh.
Als de stof klaar is voor onze spijkerbroek, wordt deze gemaakt in verschillende onderdelen in verschillende landen. Alles is afhankelijk van onder andere loonkosten en betrouwbaarheid van de fabrieken. Het knippen van de stof in de juiste stukken gebeurt bijvoorbeeld in El Salvador, in Bangladesh naaien ze de broek in elkaar, zetten ze in Cambodja de knopen eraan en wordt de zoom erin gemaakt. In India worden de labels, zoals het merk en verplichte productlabel met grondstoffen en wasvoorschrift, in de broeken genaaid.