Wetten komen niet zomaar uit de lucht vallen; er gaat een heel proces aan vooraf. Over het algemeen maken we onderscheid tussen zes stappen die er nodig zijn voordat ergens een wet voor gemaakt wordt. In volgorde zijn dit:
Wanneer veel mensen in de samenleving een probleem ondervinden, noemen we dit een maatschappelijk probleem; Misschien worden de boodschappen te duur, kunnen starters geen woning kopen of staat er teveel druk op het onderwijs. Het is dan aan politieke partijen, het kabinet en andere politici om dit op te pakken. Vanaf dan is het een politiek probleem.
Hoewel wettelijk zowel de ministers als de Tweede Kamerleden wetten mogen opstellen, is het in de praktijk zo dat de meeste wetsvoorstellen ingediend worden door de verschillende ministers. Deze laat zijn ambtenaren het voorstel indienen om behandeld te worden in de Tweede Kamer
Kamerleden beginnen niet zomaar aan een debat zonder zichzelf eerst te hebben ingelezen in het onderwerp. Zij krijgen het wetsvoorstel eerst te zien in commissievergaderingen, waarbij iedere partij met een aantal Kamerleden mag aanschuiven. Deze kan dan aan hun eigen partij uitleggen hoe het wetsvoorstel in elkaar zit en welke kritiek de partij kan hebben op het voorstel
Als de partijen zich hebben ingelezen op het onderwerp, kunnen ze het debat aan met de andere partijen. Tijdens het debat kunnen ze ministers verzoeken om iets te doen (een motie) of ze kunnen een aanpassing aan de wet voorstellen (amendement). Als de Kamer klaar is met debatteren, kan er voor en tegen het wetsvoorstel gestemd worden. Als het voorstel een meerderheid behaald, kan het doorgestuurd worden naar de Eerste Kamer
De Eerste Kamer mag een wetsvoorstel zelf niet meer aanpassen, omdat de Tweede Kamer deze al heeft goedgekeurd. De taak van de Eerste Kamer gaat daarom vaak ook niet om de directe inhoud van een wetsvoorstel, maar wordt er veel meer gekeken of het voorstel niet in strijd is met eerdere wetten of internationale wetten of afspraken. Als de Eerste Kamer vindt dat een wet geen problemen veroorzaakt, keuren zij deze goed.
Als beide Kamers de wet hebben goedgekeurd, komt de wet op het bureau van de minister die met het onderwerp te maken heeft en op het bureau van de koning. Deze moeten dan nog hun handtekening onder de wet zetten. Deze stap heeft een symbolische functie, gezien geen van beide nog mag weigeren diens handtekening onder de wet te zetten