Bij een ik-perspectief is er een ik-personage dat het verhaal aan de lezer 'vertelt'. Het is een vertelvorm die de lezer sterk bij het verhaal betrekt.
De ik-verteller deelt alle gebeurtenissen, gedachten, gevoelens en waarnemingen van hemzelf van binnenuit rechtstreeks mee. Omdat de lezer zich vaak gaat identificeren met die ik-verteller, kan de ik-verteller dus ook rechtstreeks op de lezer 'inpraten' en hem op die manier beinvloeden. De lezer is zijn publiek en hij weet dat.
Er zijn twee manieren om zo'n ik-verhaal te vertellen: belevend-ik of een achteraf vertellende ik.
Een belevend-ik vertelt het verhaal terwijl hij er zelf nog middenin zit. Hij weet dus zelf nog niet hoe het afloopt. Terwijl een achteraf vertellende ik het verhaal na afloop ervan pas aan de lezer vertelt. Hij weet dus zelf wel hoe het afloopt en neemt zijn lezer mee in zijn herinnering ervan.