Een nieuw vliegveld bouwen in opdracht van China, het renoveren van een gebouw opgedragen aan de oud Albanese communistisch leider Enver Hoxha en een museum ontwerpen voor een Russische oliebaron. Nederlandse architecten zijn in trek in het buitenland. Terwijl vanuit de Nederlandse samenleving kritiek klinkt op de omgang met mensenrechten in Rusland en China, grijpen de architecten hun kans en proberen bij te dragen aan het culturele leven aldaar. Moet je als architect, schilder of dichter ook nadenken over de impact van je werk op de samenleving of is esthetiek het voornaamste wat telt?
Is kunst in de brede zin ook verantwoordelijk voor waar het met de samenleving heengaat. We onderzoeken de betekenis van impact, leefbaarheid en schoonheid, de relatie met politiek en kijken op welke manier kunst en architectuur juist kan bijdragen aan een vrijere samenleving. Kun je je vasthouden aan je idealen, zonder onderdeel van het systeem te worden?
Bij deze vragen gaat het om de invulling van de professionele verantwoordelijkheid van een kunstenaar. Een radicale positie is dat die verantwoordelijkheid alleen het werk zelf kan betreffen en dat artistieke vrijheid verder in principe onbeperkt zou moeten zijn. Daartegenover staat de opvatting dat professionals, en dus ook kunstenaars, in en met hun werk rekening moeten houden met de bredere context waarin ze opereren en dat hun vrijheid derhalve altijd begrensd is.
Avant-gardisten, kunst en verantwoordelijkheid https://youtu.be/iF-tS6m0NBE