Hoe mag je oorlog voeren?

De regels van oorlog voeren

We hebben gekeken naar de geschiedenis van het oorlogsrecht, het verschil tussen IAC’s en NIAC’s, zieken & gewonden, en burgers. Nu gaan we kijken naar wat het betekent om oorlog te voeren, hoe je herkent wie er meedoet aan het conflict, waar je op moet letten als je een aanval plant en welke wapens je wel of niet mag gebruiken.

 

Onderscheid

‘The Principle of Distinction’ (het principe van onderscheid) vereist dat er wordt nagedacht over wie er wel of niet meedoet met een oorlog. Meestal kiest een overheid ervoor om een oorlog te voeren en gebruikt daarvoor het leger. Maar dat betekent dat een hele grote groep mensen (burgers, kinderen, medisch personeel) eigenlijk niet echt meedoet in het conflict. Het Oorlogsrecht zegt dus dat er te allen tijde onderscheid moet worden gemaakt tussen burgers en strijders en ook tussen burgerobjecten en militaire doelen. Aanvallen mogen alleen gepleegd worden tegen strijders of militaire doelen en niet tegen burgers of burgerobjecten.

 

Bruggen, vliegvelden, en havens zijn vaak strategische militaire doelen

Wat mag dus niet?

Militaire doelen kunnen herkend worden als punten die belangrijk zijn voor het behalen van de geoorloofde doeleinden, zonder de rechten van de burgers te schenden. In het conflict tussen Rusland en Oekraïne kan je dus denken aan de luchthaven net buiten Kiev. Als het in de handen van de Russen komt kunnen ze makkelijker de hoofdstad veroveren, en dus is het een militair doel.
Een flatgebouw vol met families die niet meedoen met de oorlog is geen militair doel, en het is dus strafbaar als er een aanval op wordt gepleegd. In het conflict tussen Rusland en Oekraïne is het Slangeneiland een voorbeeld van waar een militair doel duidelijk wordt aangekondigd, en afhankelijk van de reactie van de verdedigende partij is er gekozen voor geweld in plaats van gevangenschap
.

 

De aanvallende partij van een gewapend conflict moet dus goed nadenken over de doelen en de consequenties van de acties die ze uit willen voeren. Ze moeten over verschillende dingen nadenken en acties ondernemen om schade aan objecten en verwonden of doden van buregers te beperken:

 

*Als een partij een aanval gaat plegen waarbij er mogelijk burgerlijke slachtoffers kunnen vallen moeten ze een waarschuwing geven. Een heel merkwaardig voorbeeld hiervan is ‘knocking the roof’ (op het dak kloppen), waarbij mensen een minuut de tijd krijgen om een gebouw te verlaten voordat er een bom op valt.


 

Humanitaire Oorlogsrecht vereist dat alle partijen in het conflict hun best doen om de bevolking onder hun controle te beschermen. Dit betekent de gevaren van militaire operaties beperken door bijvoorbeeld: