Verder kijken dan je neus lang is

Verder kijken dan je neus lang is

Jouw wens om in de zorg te werken komt uit. Komende weken neem je een kijkje in verpleeghuis de Zonnebloem.

Van buiten ziet de Zonnebloem er piekfijn uit. Een mooi gebouw met donkere stenen en hippe grijze kozijnen. Schuifdeuren bij de ingang. En een keurig onderhouden tuin. Natuurlijk met een grasveld en houten bankjes om lekker op te zitten.

Van binnen is het ook mooi. Alle bewoners in de Zonnebloem wonen verdeeld over verschillende afdelingen. Die hebben allemaal hun eigen kleur. Jij wordt verwacht op de afdeling met somatische zorgvragers. Een ingewikkelde term. Het houdt in dat de mensen die er wonen lichamelijk iets mankeren.

Je denkt vast dat deze ouderen balen. Dat valt mee. De meesten vinden wonen in de Zonnebloem best prima. Ze hebben een mooi appartement dat ze zelf hebben ingericht. Er is een gezamenlijke huiskamer. Een keuken waar heerlijk wordt gekookt. De meesten zijn blij met de mensen die er werken. Met jou dus. En met je collega’s.

Met je neus in de boter

Je loopt de afdeling op. Je komt ogen en oren tekort. Er lopen verpleegkundigen en verzorgenden. In de huiskamer zitten vrijwilligers bij de bewoners. Een bezoeker vraagt naar een bewoner van de afdeling. Een telefoon rinkelt. Er staat een medicijnkar. Een collega van de activiteitenbegeleiding duwt een rolstoel waar een bewoner hard pratend in zit. Uit een appartement komt een fris gedouchte bewoner over de drempel stappen. Je hoort een boze stem in een andere kamer. En jij denkt vooral waar ben ik in beland? Hoe krijg ik het overzicht? Gelukkig ruik je koffie!