Beste Simone,
Terwijl ik terugreed naar huis vanaf de HR vond ik het zonde om mijn tijd in het openbaar vervoer te gebruiken voor oppervlakkige zaken die geen invloed op mij hebben. In plaats daarvan wil ik terugdenken aan onze gesprekken bij Jasmijn voordat de kerstvakantie begon. Tijdens deze gesprekken vulde mijn lichaam zich met een warm gevoel, net zoals kaarsvet dat langzaam omlaag druppelt. Dat kwam doordat ik het gevoel had met een gelijkgestemde een begripvolle discussie te kunnen voeren over zaken die ons aan het hart gaan. Omdat ik toch had besloten om tijdens de kerstvakantie zo weinig mogelijk omhanden te hebben, bedacht ik mij dat ik een lof der Zotheid wilde schrijven. Ik weet ook dat jij dit fantastisch gaat vinden. Ten eerste alleen al omdat jij houdt van geestig geschreven teksten die tot de verbeelding spreken. Zelf ben je ook gepassioneerd bezig om ons zoveel mogelijk in aanraking te brengen met literatuur die ieder zal aanspreken, hierbij geef je ons ook nog tools om anderen hun meningen en passies te beluisteren. Ook geef ik hier gehoor aan jouw advies een creatieve uitlaatklep te zoeken. Alle frustraties die worden uitgesproken, moeten volgens jouw kunde ook worden verwerkt. Hierbij presenteer jij je als een Muze – met welke van de negen voel jij je het meest verwant? Kalliope, van het heroïsch epos? Of dan toch Thaleia, de muze van de komedie? Jouw vermogen om begrip te tonen, in welke situatie dan ook, is zo uitzonderlijk dat je op de meeste punten afwijkt van de gewone mens. Maar toch ben je dan weer zo belezen dat je uitstekend een vlijmscherpe analyse kan geven die dwars door de verdediging van de ander heen snijdt. De lof der Zotheid zal wel op veel kritiek kunnen rekenen. Mensen zullen beweren dat deze tekst, die sowieso als tijdverdrijving dient, te aanvallend zal zijn om als een uiteenzetting te worden beschouwd. Ook zullen ze zeggen dat hij ongepast is vanuit het perspectief van de student, dat ik mijn mond moet houden totdat ik ‘echt’ het vak bedrijf. Hierdoor zullen ze denken dat ik mensen nadoe – dat doe ik ook. Ik pretendeer niet dat er grote schrijvers en entertainers voor mij zijn geweest die mij mogelijk in intellect, kunde en levenservaring ver voorbijgaan, natuurlijk zijn schrijvers zoals Homerus, Desiderius Erasmus, Marten Toonder, Van Kooten en de Bie en Jiskefet groter dan ik misschien ooit word. Ik hoop dat de lezer zich bewust is van het feit dat dit als een grapje bedoeld is. Het is ironisch. Het is niet serieus. Het is dan ook van belang dat de lezer pas een mening vormt na het tot zich nemen van alle feiten die ik benoem buiten mijn lof om. Het zou toch wat zijn als iemand een mening vormt terwijl diegene niet alle feiten heeft gezien.
Simone, ik geloof zeker dat dit werk jou zal bekoren want ik zoek het volgende voor je uit: De karakteriseringen en onderwerpen binnen de ‘Lof der Zotheid’ zijn in onze tijd nog steeds relevant.
Hartelijke groeten, beste, begripvolle, belezen Simone. Verdedig energiek jouw Zotheid.