Autonome zenuwstelsel
Dit is het deel waar van het zenuwstelsel waar we geen controle over hebben.De motorische vezels innerveren de wilsonafhankelijke spiercellen van organen, zoals die van de maag, darmen, blaas, bloedvaten en het hart. Het stuurt de gladde spieren, het hart en diverse organen aan. Dit is grotendeels efferent; de meeste signalen zijn vanuit het ruggenmerg gezien uitgaand. Er zijn ook afferente vezels, maar door hun relatief kleine aantal zijn de organen vrijwel ongevoelig. Daardoor kunnen organen bij ziekte worden aangetast en zelfs vernietigd zonder dat er pijn optreed; als er wel pijn is dan wordt dat vaak veroorzaakt door een ontstekingsproces in de omliggende membranen. Deze worden onverdeeld in:
Het autonome zenuwstelsel wordt onderverdeeld in 2 zenuwstelsels:
- Sympatische zenuwstelsel: Dit deel is geactiveerd als we actief zijn. Wordt gevormd door de zenuwen die ontspringen aan het thoracale en lumbale deel van het ruggenmerg. bijvoorbeeld in stressvolle situaties. Het zorgt dat de hartslag omhoog gaat, dat er veel bloed naar de spieren stroomt en het lichaam alert is. Ook wel fight of flight reactie genoemd.
- Parasympatische zenuwstelsel: Dit deel van het zenuwstelsel maakt het lichaam klaar voor een toestand van rust en herstel, en zorgt dat de hartslag daalt dat er energie wordt opgeslagen. Om dit te realiseren bestaat het voornamelijk uit de nervus vagus, die vertakkingen heeft naar alle organen van borst en buik, maar ook uit andere hersenzenuwen. Deze zenuwen ontspringen aan de hersenstam en aan het sacrale deel van het lichaam.