Multiple Sclerose (MS) is een chronische ziekte waarbij ontstekingen ontstaan in het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg). Dit centrale zenuwstelsel kan bij MS bepaalde signalen niet goed verwerken, doordat de isolatielaag (myeline) rondom de zenuwen is aangetast. Dit kan voor diverse uitvalsverschijnselen zorgen: van krachtverlies, blindheid en extreme moeheid tot geheugenproblemen.
MS is een complexe, neurologische aandoening. Om te begrijpen hoe de ziekte werkt, kun je een vergelijking maken met kortsluiting. Een elektriciteitsdraad bestaat uit koper (binnenkant) en een plastic omhulsel (buitenkant). De zenuwbanen die via ons zenuwstelsel door ons lichaam lopen kun je vergelijken met het koperdraad. Onze zenuwbanen hebben ook een omhulsel. Dat heet myeline.
Bron: Stichting MS research
Myeline zorgt ervoor dat signalen sneller worden doorgegeven en voorkomt dat een signaal niet overspringt naar een zenuwcel waarvoor het niet bedoeld is. Ontstekingen, die bij MS ontstaan, werken als ‘een mesje’ dat de myeline beschadigt of helemaal weghaalt. De zenuw komt daardoor bloot te liggen. Signalen die daarna vanuit de hersenen door de zenuwbanen heen verstuurd worden, komen nu niet meer aan op de plek waar ze voor bedoeld zijn. Bij de beschadiging wordt het versturen van het signaal onderbroken en kan het signaal niet meer verder. Zo krijgen we ‘kortsluiting’ in ons lichaam. Wanneer de ontsteking afneemt, kan het lichaam de beschadigde isolatielaag soms (deels) herstellen. Als het echter diverse keren gebeurd is, wordt de schade na verloop van tijd onherstelbaar en vormt het lichaam een litteken. Dit gebeurt helaas op meerdere plekken in het zenuwstelsel. Vandaar de naam ‘multiple sclerose’: ‘multiple’ betekent meerdere, ‘sclerose’ betekent littekens. De littekens beschadigen de zenuwbanen. Daarom typeren we MS als een zenuwslopende ziekte. Letterlijk en figuurlijk.
Bron: Stichting Msresearch
Bekijk bovenstaande Nearpod voor meer informatie over MS. Bron: Stichting Msresearch