Expiratie

De uitademing (expiratie) komt tot stand door verkleining van het thoraxvolume, door de ademhalingsspieren te ontspannen. De ribben zakken dan door de zwaartekracht weer naar beneden en het diafragma belandt weer in zijn rustpositie, mede dankzij de druk vanuit de buikholte. Het volume van de thorax verkleint en de longen veren door de elasticiteit van het longweefsel weer terug vanuit hun gerekte toestand.

Expiratie is eigenlijk een passief proces dat geen energie kost.

Geforceerde expiratie kost wél spierarbeid en komt voor wanneer er wordt gefloten, geblazen of gezongen.
Deze vorm van expiratie komt tot stand door het samentrekken van de binnenste tussenribspieren (wat de ribdaling versterkt) en de buikspieren (deze zorgen voor de versterkte terugvering van het diafragma).