Georges Claude
De neonverlichting zoals mij die kennen zag het licht in 1902. Hier speelde het toeval een grote rol. De Fransman (chemicus, ingenieur en uitvinder) Georges Claude (1870-1960) deed de ontdekking toen hij op zoek was naar een manier om zuurstof vloeibaar te maken. In één van Claude’s experimenten werd een gesloten glazen buis gevuld met neongas aangesloten op een elektrische stroom en voilá; de eerste aanzet tot onze mooie neonbuizen. Nu zul je wel denken waarom stopt die Claude neon in een buis? Het neongas was een bijproduct in het procedé zuurstof vloeibaar te maken. Uiteindelijk is het Claude gelukt om ook voor de industrie zuurstof, vloeibaar stikstof en argon vloeibaar te maken. Om deze producten aan de man te brengen richtte hij de firma Air Liquide op, die nog steeds bestaat.
Neon in de reclame
De grote doorbraak voor de neonverlichting in de reclame kwam in 1923 toen het bedrijf van Claude twee neonlichtreclames verkocht aan autodealer Packard in Amerika. Nu kwam de verkoop van neonlichtreclame in een stroomversnelling en veroverde snel geheel Amerika. Even later was niet neon niet weer weg te denken uit het straatbeeld. Neon sierde de gevels van casino’s, motels, benzinestations en restaurants.
In het onderstaande filmpje een uitleg over de werking van NEON:
https://youtu.be/uiaGkgataoU
"Cars Land Neon" by Justin in SD is licensed under CC BY-NC-SA 2.0
LED revolutie
Vanwege milieu- en gezondheidsproblemen wordt traditionele neonreclame tegenwoordig weinig gebruikt. Fabrikanten maakten het glas oorspronkelijk met lood om het gemakkelijker zacht te maken met een gasvlam, maar gezondheidsproblemen veroorzaakt door het lood dwongen hen om op zoek te gaan naar milieuvriendelijkere opties voor zacht glas.
Vanwege de bezorgdheid over de veiligheid, inefficiëntie en kosten is de populariteit van neonreclame in de loop der jaren afgenomen ten gunste van gloeilampen en LED-borden. LED is nu de primaire bron van verlichting in lichtreclame, omdat het de meest efficiënte is.