Dunnelaagchromatografie

Dunnelaagchromatografie is erg vergelijkbaar met papierchromatografie. In essentie is het vrijwel dezelfde techniek maar dan "proffesioneel". 

Het grootste probleem met de standaard papierchromatografie is dat deze alleen goed werkt voor gekleurde stoffen. De meeste stoffen zijn echter niet gekleurd. Daarvoor biedt dunnelaagchromatografie (in het Engels: Thin Layer Chromatography, TLC) uitkomst. 

Bij TLC wordt gebruik gemaakt van een dunne laag stationaire fase op een stevige drager. Vaak is de dunne laag silicagel op een aluminium drager. De mobiele fase is een vloeistof (niet altijd water).

U.S.National Library of Medicine

De monsters worden net als papierchromatografie genomen. Echter daarna zijn de vlekken nog niet zichtbaar op het chromatogram. Hiervoor moet het plaatje nog een behandeling ondergaan. Meestal wordt het plaatje beschenen met UV-licht, verbindingen die hiervoor gevoelig zijn zullen dan oplichten. Daarnaast zijn er nog veel meer andere mogelijkheden om de vlekken zichtbaar te maken. Zo kunnen onverzadigde verbindingen zichtbaar gemaakt worden met jooddamp (zie hiernaast).

 

Dunnelaagchromatografie https://www.youtube.com/watch?v=-theAxYWO2o