Eerlijk gezegd komt kinderparticipatie terug in de visie van Micha de Winter door vijf voorbeelden als onder andere, motto en definitie. Zie hieronder. Micha de Winter laat over opvoeding vaak zijn stem horen. Volgens hem ligt de nadruk teveel op de problemen binnen de gezinnen en te weinig op de omgeving waarin kunnen opgroeien. Verder vindt hij dat opvoeding te vaak gezien wordt als een taak van alleen de ouders. Terwijl opvoeden ook een taak van andere volwassenen in de leefomgeving van een kind is. Daarom zorgt hij voor een pedagogische civil society: een burgermaatschappij waarin meerdere volwassenen verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van kinderen. Ook dat heeft voordelen voor de volwassenen, zowel ouders als professionals waarvan de samenwerken met elkaar kunnen afstemmen. Het heeft voordelen voor de kinderen. Doordat zij ervaren dat ze eigenlijk deel uitmaken binnen een groep, dat ze worden gezien en dat ze ergens terecht kunnen. Zo leren ze aan dat het belangrijk is om rekening te houden met anderen en dat iedereen gehoord moet worden. Ook hoe je samen tot oplossingen kunt komen. Kinderen ervaren wat het betekent om in en binnen een democratie te leven. Volgens Micha de Winter kun je kinderen grootbrengen met een opvoedingsstijl; opvoeden met gezag en niet met macht. Een combinatie van grenzen stellen en uitleggen maar ook steun, aandacht en liefde geven. Deze aanpak en methode is volgens Micha de Winter ook een oplossing voor problemen als jeugdcriminaliteit en kindermishandeling enzovoort.