Een rampjaar

Johan en Cornelis

In 1672 kwam een harde klap voor de jonge Republiek. De vijand waar wij al lang tegen vochten, Engeland, viel aan, maar deze keer niet alleen. Frankrijk en twee Duitse deelstaten vielen tegelijkertijd Nederland aan. Al snel wist Nederland de Engelse op zee te verslaan. Pas na lang op lang gevochten te hebben en het land te laten overlopen met water kon de Republiek eindelijk de Franse en de Duitsers uit het land schoppen. Hoewel de strijd voorbij was had Nederland enorm geleden en zou niet herstellen van de harde klap van het Rampjaar.

Johan de Witt, de staatssecretaris van de Republiek, was toen aan de macht. Voor het rampjaar had hij vele oorlogen tegen de Engelse en ander landen gewonnen, maar nu was het voor hem voorbij. Vogens vele was de Nederlandse marine sterk genoeg, alleen het landleger niet. Vele gaven Johan de schuld voor het Rampjaar. Johan en zijn broer, Cornelis deden er nog alles aan om Nederland uit deze ramp te halen, maar het was te laat. Het volk was woest en vermoorde de broers in de straten van Den Haag.