Opkomst van Rome

Rome is rond 750 v.C. ontstaan in Italië. Het wat toen nog een klein dorpje dat gelegen lag aan de rivier de Tiber. Het dorp groeide al gauw uit tot een stad. Deze stad werd eerst geregeerd door koningen. Deze werden verjaagd door het volk en vanaf toen werd Rome een Republiek die werd  bestuurd door een kleine groep rijke families. Vanaf de 4e eeuw v.C. begonnen de Romeinen andere gebieden te veroveren. Als eerst werd heel italië veroverd, gevolgd door Carthago (een handels stad in Noord-Afrika). Rome groeide door de eeuwen heen tot een machtig rijk van zeer grote omvang. (Zie afbeelding 1)

 

Afbeelding 1: Verspreiding van het Romeinse Rijk

De rijke families die de macht in handen hadden werden steeds rijker. Soldaten daarentegen werden steeds armer. Deze soldaten kregen een deel van de buit van hun legerleider. Zij gehoorzaamden dus hun generaal eerder dan de rijke bestuurders in Rome. Een slimme generaal, genaamd Julius Caesar (Zie afbeelding 2), maakte hier gebruik van. Hij was zeer populair als legerleider en greep de macht, met behulp van zijn soldaten.

Afbeelding 2: Julius Caesar

Hij benoemde zichzelf tot dictator voor het leven (alleenheerser) van Rome. Hierdoor verloren de rijke families de macht. Als gevolg besloten zij Julius Caesar te vermoorden. De moordernaars kregen echter niet wat waar zij op hoopten. De macht viel naar de geadopteerde zoon van Caesar, Augustus (Zie afbeelding 3). Hij versloeg de vijanden van zijn vader één voor één.

In 27 v.C. had Augustus alle macht in handen. Hij noemde zichzelf 'Caesar', wat in het Nederlands keizer betekent. Dit markeert het begin van de periode dat keizers regeerde in het Romeinse rijk. Rome was dus getransformeerd in een keizerrijk.

Afbeelding 3: Keizer Augustus