Buiten de normale vormen bestaan er ook een aantal uitzonderingen bij het maken van meervoudsvormen. Hier moet je dus goed op letten, want je kunt zomaar met zo'n uitzondering te maken krijgen.
1. Dubbele medeklinkers
Bij sommige zelfstandige woorden die eindigen op een medeklinker, moet je soms de medeklinkers verdubbelen bij het meervoud.
2. Verandering van medeklinkers
Bij sommige zelfstandige naamwoorden die eindigen op een bepaalde medeklinker, moet je soms de medeklinker veranderen bij het meervoud. Deze woorden hebben in het meervoud namelijk een lange klank en geen korte klank, zoals in het enkelvoud.
3. Geen toevoeging van extra medeklinker
In andere gevallen zou je denken dat er een extra medeklinker bij moet, maar dat is niet zo. Dit is ALLEEN bij zelfstandige naamwoorden die eindigen op -ik.
4. Meerdere meervoudsvormen
Er zijn ook zelfstandig naamwoord waarbij er meerdere goede meervoudsvormen bestaan. Dan mag je één van de twee kiezen.
5. Extreme gevallen
Je hebt als laatste zelfstandige naamwoorden die een echt bijzondere vorm hebben. Je kunt alleen maar deze vorm schrijven. Deze meervoudsvormen moet je simpelweg uit je hoofd leren.
Deze theorie is ook te vinden in je boek NieuwNederlands op bladzijde 142.