Karel de Grote wordt vaak als de belangrijkste vorst van de vroege Middeleeuwen gezien. Het Frankische Rijk was onder zijn leiding het grootst.
Zijn hele leven trok Karel ten strijde. Hij vocht met zijn legers tegen volken in Noord- en Zuid-Europa.
In Rome werd de paus bedreigd door vijandige stammen. Karel de Grote hielp de paus. De paus wilde daarom Karel de Grote belonen voor zijn hulp.
Op eerste Kerstdag (25 december) in het jaar 800 n.Chr. kroonde de paus Karel de Grote tot keizer van het 'West-Romeinse Rijk'.
De kroning van Karel de Grote tot keizer was belangrijk. Iedereen in Europa kon nu zien dat de keizer en de paus met elkaar verbonden waren.
Het rijk van Karel de Grote had geen hoofdstad. Karel deGrote had geen vaste plek om te wonen. Hij reisde bijna altijd rond.
Elke verblijfplaats (palts) waar de koning verbleef was eigenlijk een tijdelijke hoofdstad. Een van de verblijfplaatsen was het Valkhof in Nijmegen.
Karel de Grote is maar kort keizer geweest. Hij stierf op 28 januari 814. Na zijn dood werd het Frankische Rijk verdeeld onder zijn zonen. Omdat deze zonen en hun opvolgelingen niet goed konden samenwerken viel het Frankische rijk uit elkaar in verschilldende stukken.
Karel de Grote had waarschijnlijk dyslexie. Hij heeft les gehad maar heeft nooit leren lezen en schrijven. Omdat hij wel belangrijke documenten moest kennen, liet hij die altijd voorlezen. Om een document te tekenen had hij zijn eigen symbool bedacht. Hij tekende alleen het vierkantje in het midden en daarna liet hij een secretaris de medeklinkers van KAROLUS eromheen schrijven. Als je goed kijkt kun je het woord Karolus in de afbeelding lezen.
