Wet langdurige zorg

De nieuwe WLZ is in principe de overgebleven kern van de AWBZ. De WLZ neemt de meest intensieve zorgtaken voor zijn rekening. Zij is er voor de groep kwetsbare mensen die blijvend 24 uur per dag permanent toezicht en/of zorg in hun nabije omgeving nodig hebben. Het gaat om mensen met blijvende somatische, psychiatrische of psychogeriatrische beperkingen en om mensen met blijvende verstandelijke en/of zintuiglijke beperkingen.

Het is een verzekering van rechtswege. Vanuit deze verzekering worden medische kosten gedekt die niet onder de ZVW vallen en die voor niemand zijn op te brengen. De overheid is verantwoordelijk voor het organiseren van deze zorg en draagt het verzekeringsrisico.

De zorgkantoren zijn door de overheid belast met de uitvoering ervan. Het gaat onder andere om: - zorg in verpleeghuis (verpleeghuis is er voor intensieve zorg en zware medische zorg);

- langdurige geestelijke gezondheidszorg (GGZ);

- 24-uurszorg thuis (met persoonsgebonden budget – pgb).

Mensen in de Wlz hebben dus recht op een plek in een instelling, maar thuis (blijven) wonen kan ook. Dit moet dan wel verantwoord zijn. En de kosten hiervoor mogen niet hoger zijn dan de opname in een instelling. Andere zorgvormen die ook onder de Wlz kunnen vallen zijn specifieke behandelingen die gericht zijn op herstel of verbetering van een aandoening, of het verbeteren van vaardigheden of gedrag van een cliënt. Dit kan bijvoorbeeld zijn het leren omgaan met woedeaanvallen, of het voorkomen van complicaties bij complexe problematiek. Adl-assistentie in en om de adl-woning kan ook onder de Wlz vallen. Voorwaarde om voor de andere zorgvormen in aanmerking te komen is dat de cliënt tot de groep mensen behoort waarvoor de WLZ is bedoeld. Het Centrum indicatiestelling zorg (CIZ) bepaalt als onafhankelijke partij of iemand toegang heeft tot de Wlz en bepaalt welk zorgprofiel iemand krijgt. Dat doet het CIZ aan de hand van zorgprofielen en de toegangscriteria die in de wet zijn vastgelegd.

WLZ https://youtu.be/n9kOEgcKVG8