De slaven leefden in verschrikkelijke omstandigheden. Veel slaven leden hieronder en wilden er natuurlijk vanaf. In Haïti waar ook vele slaven op plantages werkte, waren de slaven het zat. Hier brak een slaven opstand uit die ook wel de Haïtiaanse Revolutie word genoemd. Deze revolutie zorgde er voor dat de slaven vrij kwamen van hun plantage houders.
Deze gebeurtenis werd ook opgevangen in Curaçao. Ongeveer duizend slaven kwamen in opstand en pakte de wapens hiervoor op. Ze kwamen in opstand tegen de plantagehouders en het bestuur van Nederland. De slaaf die deze opstand in curaçao leidde heten Tula. Tula had erg veel bewondering voor de slaven in Haïti. Dit wilde Tula ook in Curaçao en nam als doel om met zijn opstand ook een einde te maken aan de slavernij in Curaçao, waar ze meerdere generaties in geleefd hadden.
De uitkomst van de opstand was helaas niet gelopen zoals Tula had gehoopt. De opstand werd helaas neergeslagen. Vele slaven die meededen in de opstand zijn na de opstand als straf gedood. Tula werd ook opgepakt, en op een verschrikkelijke wijze om het leven gebracht.
Uiteindelijk is de opstand niet helemaal voor niks geweest. Door de dood van Tula hebben de Nederlandse bestuurders er voor gezorgd dat de plantagehouders hun slaven beter gingen behandelen om te zorgen dat meer opstanden voorkomen werden.
De opstand van Tula was het begin die zorgde dat er achtenzestig jaar later in 1863 een einde kwam aan de slavernij in Curaçao.