Arbeidsmigratie
Hoewel Gambia goed op weg is om een welvarend land te worden kampt het met nog grote probleem zoals arbeidsmigratie. Arbeidsmigranten zijn mensen, vaak erg jong, die in het buitenland gaan werken om een beter toekomst op te bouwen of een beter salaris te krijgen. Wij in Nederland zien dat bijvoorbeeld met Polen, zij komen veel werken in onze kassen, als vrachtwagenchauffeur of schilder. Dit zijn vaak jonge gezinnen die naar Nederland trekken om een beter leven te hebben, en daarbij geld terug te kunnen sturen naar het achterbleven thuisfront als de opa en oma.
In Gambia zien we dit ook veel, ook hier zijn het vooral jonge mensen en gezinnen. Deze jonge mensen zijn vaak geschoold en hebben een hoge opleiding afgerond, zij gaan dus niet voor werk als vrachtwagenchaffeur naar het buitenland, maar voor dokter of als manager van een bedrijf. In Gambia liggen de lonen namelijk erg laag, vaak als zij bijvoorbeeld in Amerika of Engeland gaan werken verdienen zij meer dan genoeg om het thuisfront te ondersteunen met wat extra geld. De dollar heeft immers veel meer koopkracht dan het lokale geld dat ze in Gambia gebruiken, hierdoor profiteren de Gambianen dus wel van. Toch is er sprake van een zo geheten braindrain, hierbij trekken de breinen letterlijk weg uit een land, of de geschoolde mensen. Dit is wel een nadeel van arbeidsmigratie omdat de dokters dichtheid bijvoorbeeld in Gambia 1 op 15.000 inwoners is, als er daarbij dokters steeds blijven wegtrekken zal dit probleem nooit opgelost kunnen worden...
Zoals al verteld is het grootste gedeelte van de arbeidsmigranten jong, dit noemen we selectieve migratie omdat een specifieke (of geselecteerde) groep van de samenleving vertrekt. Dit kunnen oudere zijn, dit kan op geloof gebaseerd zijn of allemaal jongeren.