Toeristen zijn welkom
In Gambia zijn toeristen van harte welkom, zij leveren namelijk aanzienlijk veel werk en welvaart op. Dankzij toeristen uit Nederland en Engeland bijvoorbeeld kunnen veel mensen in steden als Banjul veel werk vinden. Maar ook in het binnenland profiteren de Gambianen erg van het toerisme. Een kwart van al het geld dat wordt verdiend in het land (BNP) is te danken aan toerisme. Deze toeristen leveren Directe werkgelegenheid op, maar ook indirecte werkgelegenheid.
Bij de direct opgeleverde werkgelegenheid zien we bijvoorbeel dat er steeds meer hotels nodig zijn in Gambia om alle toeristen op te vangen. Deze hotels hebben natuurlijk personeel nodig die direct in contact staan met de toeristen. Daarbij denken we ook aan souvernirs winkeletjes, supermarkten en zelfs busschauffeurs.
Maar als we dan nog dieper kijken dan zien we dat toerisme ook indirect onwijs veel effect heeft op Gambia. Zo zijn de hotels bijvoorbeeld niet uit de lucht komen vallen, die moesten gebouwd worden door de bouwvakkers van Gambia. Maar dat niet alleen, hotels hebben bijvoorbeeld ook reclame bureaus nodig om hun hotel aantrekkelijk te maken voor toeristen. In de hotels moeten daarbij de toeristen nog eten, drinken etc. De koeienhouders zullen hierbij natuurlijk ook profijt hebben, die verkopen een biefstuk of 6 extra per dag.
Schijn bedriegt
Toch is het niet allemaal rozenkleuren en manenschijn, Gambia is namelijk niet opeens een perfect land geworden en een walhalle op aarde. Toerisme brengt op haar beurt namelijk ook nadelen met zich mee, denk bijvoorbeeld aan de afval die ze veroorzaken of de drukte op straat. Zo zijn ze in Amsterdam bijvoorbeeld helemaal niet blij met de honder duizenden toeristen die allemaal jointjes lopen te roken in de straten.
Daarbij is zeker nog 50% van de inwoners werkeloos, zij gaan allemaal werken in de informele sector, dit is vaak in de diensten sector en altijd zwart werk. Voor de overheid zijn zij werkloos omdat ze allemaal geen belasting betalen. Alles gaat contant en alles wordt voor goedkope prijsjes gedaan om te overleven. Zo zullen er schoenenpoetsers op straat staan en mensen met kleding langs de snelweg. Daarnaast werken veel van deze mensen op de markt en verkopen daar producten, nog steeds zwart en in theorie nog werkloos.