10.2 Waardering van het onderwijs

Studenten typeren het onderwijs in Street Law als praktisch en interactief:

Wat ik positief vond aan dit vak is dat het je echt volledig uit je comfort zone trekt op velen manieren. De lessen zijn bijvoorbeeld interactief en lekker achterover hangen en mee typen op je laptop is er dan ook echt niet bij. Je moet actief deelnemen en dat is iets dat er bij andere vakken toch wel anders aan toe gaat.

Sommige studenten gaven aan dat zij Street Law een welkome afwisseling vonden in vergelijking met het meer theoretisch onderwijs dat op de Rechtenfaculteit wordt gegeven.

Creëren van verbondenheid

Een van de doelen van Street Law is het creëren van verbondenheid (community) tussen studenten onderling en studenten en docenten (zie Hoofdstuk 2 over de geschiedenis en methodologie van Street Law). Studenten benoemden tijdens de SWOT analyse aan het eind van Street Law als een van de sterke punten van het vak: ‘De studenten vormen een hechte groep, er ontstaat een saamhorigheidsgevoel’.  In hun reflecties gaven studenten aan dat zij de informele sfeer tijdens de wekelijkse bijeenkomsten erg waardeerden.

Een student schreef:

‘Street Law voelde voor mij (als) een leerzame, laagdrempelige 'pauze' tussen alle gekte door’.

Een andere student schreef dat de bijeenkomsten 'niet echt als een werkgroep' aanvoelden 'maar meer als een bijeenkomst'. Veel studenten vinden het positief dat zij tijdens Street Law hun medestudenten goed hebben leren kennen. De Street Law training, het lesgeven in verschillende teamsamenstellingen en het samenwerken tijdens de wekelijkse bijeenkomsten heeft daaraan bijgedragen. Een student schreef:

Hiervoor heb ik de studenten wel eens gezien tijdens lessen van andere vakken, maar dan ken je ze heel oppervlakkig. Nu zie je elkaar elke vrijdag in een kleine groep en bespreek je wat meer persoonlijke dingen. Zo is de cursus ook gestart met het opsturen van een foto waar een persoonlijk verhaal achter zit. Hierdoor leer je de studenten met wie je moet werken ook beter kennen.

Studenten hebben bij de aanvang en bij het afronden van de pilot een vragenlijst ingevuld (zie de figuren 2, 3, 4 en 5 hieronder) . Ook daarin kwam tot uiting dat studenten zich sinds hun ervaring met Street Law meer ‘verbonden’ voelen met de Rechtenfaculteit, zich daar beter op hun gemak voelen en het contact met medestudenten belangrijker zijn gaan vinden. Zij geven bovendien vaker aan waardevol contact te hebben met hun medestudenten.

Figuur 2

 

Figuur 3

 

Figuur 4

 

Figuur 5

 

Samenwerking met medestudenten

De VU-studenten waren allemaal positief over de samenwerking met hun medestudenten. Zij

Figuur 6

hadden het gevoel dat hun medestudenten actief meededen in de voorbereiding en dat zij op elkaar konden vertrouwen. Meerdere studenten noemden dat het hielp dat zij een gemeenschappelijk doel voor ogen hadden: een goede les verzorgen voor jongeren. Sommige studenten vonden het jammer dat zij niet met alle studenten hebben kunnen samenwerken, andere kozen juist heel bewust uit met wie zij les wilden geven en met wie niet.

Ondanks hun positieve evraring met samenwerken, doen veel studenten, ook na Street Law nog liever individuele opdrachten tijdens hun studie dan opdrachten waarin zij samen moeten werken (zie figuur 6).

Samenwerking met docenten

Als Street Law docenten hebben we meer de rol aangenomen van begeleider dan van de docent

Figuur 7

die studenten vertelt wat ze moeten doen. We hebben tijdens de Street Law training meegedaan met de kennismakingsspellen en lieten studenten ons bij de voornaam noemen. Het leerproces van de studenten stond centraal (zie ook Hoofdstuk 9). Wij hebben ons gericht op de ondersteuning van de studenten bij het ontwikkelen en uitvoeren van hun lesplannen, door zowel tijdens de bijeenkomsten als daarbuiten feedback te geven.

Studenten hebben deze opstelling van de docenten gewaardeerd (zie ook de SWOT analyse). Een student schreef in haar eindreflectie:

Het fijne aan Street Law vond ik de informele sfeer. Dit is fijn omdat ik tijdens de werkgroepen en hoorcolleges het gevoel heb dat alles zakelijk en formeel is.

Een andere student schreef:

Ik vond het heel leuk om mee te maken hoe het is als je op wat informelere manier met de docenten omgaat en zo elkaar ook echt wat beter leert kennen. Verder had ik echt het idee dat ze alle vier onwijs veel passie voor hun vak hebben en dat maar al te graag op ons over wilden brengen. Door hun enthousiasme werd ik ook enthousiast.

Een student die het aanvankelijk onbeleefd vond om docenten bij hun voornaam te noemen schreef:

Het feit dat we de docenten bij hun voornaam mochten noemen heeft naar mijn mening toch wel positief bijgedragen aan de band en de samenwerking met deze docenten. Ik denk dat dat komt omdat we hierdoor de docenten dan minder zagen als ‘de docent die hier zit omdat dat zijn of haar werk is’ en meer als ‘de docent die jou en mij wil helpen en wat wil bijleren.

De studenten zijn ook positief over de feedback op hun lesplannen, die zij van de docenten hebben gekregen:

De feedback van de docenten heeft mij zeer goed geholpen bij het geven van de lessen. De feedback zorgde ervoor dat ik meer op mijn acties en mijn manier van lesgeven ging letten. Dit hielp mij dan ook bij de lessen die nog moesten komen. Zo leerde ik goed de rust te bewaren en leerde ik om zo duidelijk mogelijk de opdrachten uit te leggen.

Studenten vonden het fijn zelf over de inhoud van hun eigen onderwijs mee te mogen denken. Docenten vroegen bijvoorbeeld of studenten suggesties hadden voor inhoudelijke bijeenkomsten. In de laatste bijeenkomst hebben de studenten zelf een SWOT analyse van het vak uitgevoerd en bedacht hoe zij het vak zouden verbeteren. Een student schreef:

Het vak Street Law voelde voor ons allemaal als een project waarbij wij allemaal stukje konden bijdragen. Ik was dan ook zeer blij dat wij echt input konden hebben in vele aspecten van het vak.

Uit figuur 7 blijkt dat studenten na afloop van Street Law het belangrijker zijn gaan vinden om contact te hebben met docenten van de Rechtenfaculteit.

Tijdsinvestering

Street Law heeft veel studenten meer tijd gekost dan zij van tevoren verwachtten:

Wat Street Law [..] voor mij minder leuk maakte was dat het ontzettend veel werk is. Het kost veel tijd om een lesplan in elkaar te zetten en dan ben je nog niet eens op de helft. Daar komt het verzamelen van materialen nog bij, het oefenen van het lesgeven, reflectie van leraren in de lesplannen verwerken, naar de middelbare scholen gaan om een kijkje te nemen, het lesgeven zelf en daarnaast ook nog eens werkgroep opdrachten maken.

Een student vond dat de docenten soms in hun enthousiasme te veel van studenten vroegen:

Wel denk ik dat ze soms vergaten dat wij het erg druk hebben en dat we niet uit elke les alles kunnen halen wat je misschien wel zou kunnen als je geen andere vakken naast dit vak volgt. Zo kreeg ik op een les feedback dat het nog beter kon en leuker als we bijvoorbeeld een podcast hadden opgenomen of een filmpje zouden maken. Ja, natuurlijk is dat onwijs leuk en wordt de les daar beter en leuker van, maar daar heb ik gewoon echt geen tijd voor.    

De combinatie van Street Law met andere vakken leverde studenten soms stress op, vooral in de korte periode 3 die maar vier weken duurt. Zij hebben dan ook voorstellen gedaan om het zwaartepunt van Street Law in periode 1 en 2 te leggen (zie ook Hoofdstuk 4)