3.1 De prikkelgeleiding

Het prikkelgeleidingssysteem is een netwerk van speciale cellen in de hartspier die een elektrische prikkel doorgeven. Dit gebeurt als een domino-effect. Die elektrische prikkel stimuleert de hartspier om samen te trekken. Als de hartspier in de juiste volgorde en tempo samentrekt pompt het hart optimaal, de pompfunctie van het hart is dus afhankelijk van het prikkelgeleidingssysteem.

bron: Slide player

Het prikkelgeleidingssysteem bestaat uit:

1.De sinusknoop: deze ligt in het myocard van de rechterboezem. Deze wekt de elektrische impuls op waardoor de boezems samentrekken.

2.De AV-knoop (atrioventriculaire knoop): deze ligt net als de sinusknoop in het myocard in de rechterboezem alleen een stukje lager. De sinusknoop geeft de prikkels door aan de atrioventriculaire knoop en deze geeft het door aan de bundel van his.

3.De bundel van His: dit is een bundel met prikkelgeleidend spiercellen die tussen het harttussenschot van de kamers liggen. Deze splitst zich weer op in een linker en rechtertak.  

4.De bundeltakken: hier verplaatsen de prikkels zich tussen het harttussenschot richting het hartpunt.

5.De purkinje-vezels: deze liggen in het myocard waardoor vrijwel alle hartspiercellen de prikkels ontvangen, met als gevolg dat de kamers samentrekken.

 

 

De sinusknoop

De sinusknoop ligt als een groepje langgerekte cellen in het plafon van de rechterboezem, en regelt het tempo van het pompen van het hart. Alle spiercellen in het hart kunnen een stroomstootje produceren. Stel de sinusknoop zou uitvallen stopt het hart niet met kloppen, wel gaat het trager kloppen. Dit omdat de cellen in de sinusknoop het snelste een prikkel door kunnen geven. Vanuit de sinusknoop verspreidt de prikkel zich over de spiercellen van de linker- en rechterboezem. Als deze prikkel is verspreid wordt deze even opgehouden in de AV-knoop (atrioventriculaire knoop).

De AV-knoop

De AV-knoop ligt in het midden van het hart op de grens van de boezem en kamer. De cellen in de AV-knoop hebben een bijzondere eigenschap, zij kunnen namelijk de elektrische prikkel afremmen. Zo trekken de kamers net iets later samen dan de boezems, zo zal het bloed in twee stappen door het hart gaan. Er zit iets minder dan een kwart seconde tussen het ontstaan van de elektrische prikkel en de reactie van de kamers. 

De bundel van His, bundeltakken en de purkinje-vezel

De bundel van His is een speciaal geleidingsweefsel die de prikkel naar de linker en rechter bundeltak geleidt. Uiteindelijk worden de spiercellen van beide kamers aangezet tot samentrekken via de purkinje-vezels.