Het ontwerpen van dit digitale leerarrangement heeft mij ertoe aangezet nog eens goed te kijken naar de manier waarop ik digitale middelen inzet in mijn lessen. En hoewel ik mij in de bevoorrechte positie bevind dat al mijn leerlingen beschikken over een Chromebook en ongelimiteerde toegang tot het internet, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik dit lang niet altijd op een effectieve blijk te doen.
De ontwerpprincipes van Mayer hebben mij in laten zien dat vooral op mijn PowerPointpresentaties nog best het een en ander af valt te dingen. Ik blijk een ster in het geven van overbodige informatie en lees graag voor wat er in beeld staat. Ik besef dat dit vooral te maken met mijn eigen onzekerheid, wat in beeld staat kun je tenslotte niet vergeten, maar vanaf nu houd ik mij in, dan maar een spiekbriefje mee.
En hoewel ik differentiatie altijd belangrijk heb gevonden, vond ik het ook wel veel gedoe. Het belangrijkste inzicht dat deze cursus mij heeft gegeven is dat klein beginnen goed genoeg is. En daar wringt waarschijnlijk de schoen, ik ben van het type 'alles of niets', maar neem mij heilig voor vanaf nu met kleine ingrepen tegemoet te komen aan een behoefte waarvan ik mij altijd al bewust was, de behoefte om vooral gezien te worden op je eigen manier en je eigen niveau.
De lijst met digitale toepassingen die graag eens wil proberen in mijn les wordt almaar langer. Ik zie vooral meerwaarde in tools waarin leerlingen op hun eigen niveau en tempo kunnen werken en feedback ontvangen op hun werk. Ik denk hierbij aan tools als Quizlet, Socrative, Read Theory en WriteandImprove. Maar ook tools die lessen leuker en aantrekkelijker maken, als Kahoot, Educaplay en Mentimeter, zijn in mijn lessen favoriet. En tot slot, ik kan er niet om heen, als eindeloze bron van lesintroducties en luister/kijkfragmenten; het aloude Youtube is een onmisbaar element in mijn lessen.
Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat digitaal toetsen de toekomst heeft. Ik zie programma's voor me waarin iedere leerling op zijn eigen niveau en tijd toetsen aflegt. Waarna leerkrachten met behulp van de resultaten en andere digitale tools optimaal kan inspelen op de verschillen in leerbehoeften tussen de leerlingen zonder dat dit de leerkracht eindeloos veel tijd kost, ultiem differentiëren dus.
Maar zover is het helaas nog niet. En dus maak ik tot die tijd met zorg een keuze tussen analoog en digitaal. Want laten we vooropstellen, ik ben allesbehalve een digiholic. Er zijn ook echt momenten in mijn klas waarop ik bewust kies voor ouderwets pen en papier, omdat bepaalde onderdelen van de stof naar mijn mening nu eenmaal beter beklijven als zij in zwarte of blauwe inkt worden geschreven.
In het komende schooljaar neem ik mij voor kritisch te kijken welke onderwijstools echte meerwaarde hebben voor mijn lessen hierbij ga ik op zoek naar minimaal drie onderwijstools die mij helpen mijn lessen te differentiëren en waarin leerlingen op eigen niveau, tijd en manier aan de slag kunnen.