De zaadcelontwikkeling (spermatogenese) begint al in de eerste maanden van de embryonale ontwikkeling.Bij een vier weken oude embryo ontstaan stamcellen (spermatogonia) in de wand van de zaadbuisjes van de zich ontwikkelende teelbal. In de wand van de zaadbuisjes verschijnen ook Sertolicellen, dit zijn gespecialiseerde cellen die onmisbaar zijn voor de zaadcelontwikkeling. Ze spelen een rol bij de uitrijping van de zaadcellen en hebben een remmend effect op de testosteronproductie.
Bij mannen worden zaadcellen aangemaakt vanaf de pubertijd. Na de eerste zaadlozing gaat de aanmaak van zaadcellen hun hele leven door, maar zal de productie en kwaliteit met de jaren afnemen.
De ontwikkeling van zaadcellen begint in de wand van het zaadbuisje. In de wand van het zaadbuisje verandert de zaadcel in een soort kikkervisje, een cel met een staartvormig uitsteeksel. De staart maakt een zweepslagbeweging waardoor de cel zich kan verplaatsen.
Spermatozoiden worden in zeer grote hoeveelheden gemaakt, naar schatting bevat een ejaculatie er gemiddeld 300 miljoen, al is er maar eentje nodig voor de bevruchting van een eicel.
Het duurt ongeveer 61 dagen voordat een zaadcel zich in het zaadbuisje heeft ontwikkeld tot een volgroeide zaadcel. Als een zaadcel volgroeid is, verlaat hij de wand van het zaadbuisje en wordt de zaadcel opgeslagen in de bijbal. Hier krijgt de zaadcel het vermogen om te bewegen, in totaal verblijft de zaadcel nog één tot twee weken in de bijbal. Bij elkaar duurt het 72 dagen voordat een zaadcel helemaal rijp is om een vrouw te bevruchten. Het reservoir van de bijbal bevat voldoende zaad voor enkele vruchtbare zaadlozingen. Als rijpe zaadcellen te lang in de bijbal blijven sterven ze af en worden ze opgenomen in het bloed. Zo blijft de productie van zaadcellen continu in beweging.
Sperma oftewel semen, is een mengsel van de secreten (uitscheidingsproducten) uit de testes, de vesciculae seminales (zaadblaasjes) en de prostaat, ook bevat het spermatozoiden.