Zondag, 9 april 1944

Perspectief

Perspectief
Net heb je gezien dat je het plaatje vanuit verschillende posities kan bekijken. Voor een boek geldt hetzelfde. De positie waaruit de lezer het verhaal beschouwt, noemen we het perspectief. Bij het perspectief stel je jezelf altijd de vraag 'Wie vertelt?'.

Er zijn drie perspectieven:

1. Ik-perspectief
    Bij het ik-perspectief lezen we het verhaal vanuit de ik-persoon. De ik
    persoon is de verteller van het verhaal. Dit perspectief kan je herkennen
    woorden zoals ik, mijn en m'n.

2. Hij/zij-perspectief
   
In het geval van het hij/zij-perspectief is er een hij of zij-persoon die het
    verhaal vertelt. In dit geval weet je alleen van de hoofdpersoon wat hij ziet,
    voelt en denkt. Dit perspectief herkennen we dan ook aan de hij/zij-vorm.

3. Alwetend perspectief
   
Tot slot hebben we het alwetend perspectief, ook wel de alwetende verteller
   
genoemd. Deze verteller is niet aanwezig bij de gebeurtenissen die zich in
   
het verhaal afspelen, maar hij weet er wel alles van af. Dit perspectief kan je
    ook zien aan woorden als hij en zij. Let dus goed op met welk perspectief je
    te maken hebt.

 

Lees het onderstaande dagboekfragment.

Dinsdag, 11 april 1944

Liefste Kitty,

Zondagavond om halftien klopte Peter zachtjes aan de deur en vroeg aan vader of die boven even met een moeilijke Engelse zin wou helpen.
'Dat is niet pluis,' zei ik tegen Margot, 'het verzinsel ligt er dik bovenop, de heren praten met stemmen alsof er ingebroken is!'
M'n veronderstelling klopte, in het magazijn waren ze aan 't inbreken. In een minimum van tijd waren vader, Van Daan en Peter beneden. Margot, moeder en mevrouw en ik wachtten af. Vier vrouwen in angst moeten praten, zo ook wij, totdat we beneden een slag hoorden, daarna was alles stil, de klok sloeg kwart voor tien. Uit ons aller gezicht was de kleur verdwenen, maar nog waren we rustig, hoewel bang. Waar zouden de heren gebleven zijn? Wat was die slag? Zouden ze misschien met de inbrekers vechten? Niemand dacht verder, we wachtten af.

Je Anne M. Frank

Ruimte
Verhalen spelen zich af in een bepaalde ruimte. Dit kan gaan om een plek, zoals de tuin, maar we kunnen het ook hebben over het weer of een seizoen. Sommige schrijvers beschrijven de ruimte heel gedetailleerd, terwijl anderen dit een beetje in het midden laten. Daarnaast kan de omschrijving van de ruimte voor sfeer zorgen. Je krijgt door die omschrijving een ander gevoel bij de situatie. Denk bijvoorbeeld aan het boek 'Vals' van Mel Wallis de Vries. De schrijver zegt hier het volgende: 'Het is net alsof het donker achter Abby beweegt. Een grote, inktzwarte schaduw rukt zich los uit het duister'. De omschrijving van het donker in de ruimte zorgt ervoor dat er een spannende sfeer hangt.

 

Bekijk de vlog over de inbraak.

Doodsangst | Anne Frank Huis https://youtu.be/jGPj-GwEGvM