Praktijk:
Hiervoor kan je niet echt theoretisch het goede antwoord vinden. In de praktijk heb ik geleerd hoe ik met zulke situaties om moet gaan, ik heb eerst heel goed geobserveert hoe mijn begeleider dit aanpakt en langzamerhand ben ik gaan begrijpen wat het beste is namelijk: luisteren. Als de cliënt doorheeft dat jij naar hem luisterd en hem begrijpt, dan heb je meer de kans dat de cliënt rustig wordt, natuurlijk is dit niet altijd het geval en is elke crisissituatie anders, als professional wordt er van je verwacht dat je je gevoelens niet in de weg laat staan van begeleiding, ook dit moet je leren en hier is niet echt 1 antwoord voor. Je moet om je grenzen duidelijk te laten zien vooral in het begin duidelijk zijn, je moet niet van antwoord veranderen als er gezeurd wordt en laten zien dat je sterk in je schoenen staat, ik heb ooit geleerd, als je twijfelt over een antwoord op een vraag is het altijd NEE. Want van nee is makkelijk een ja te maken en van JA is het moeilijk om er op terug te komen.