AMS

De meest eenvoudige variant van een MS heb al een beetje gezien. Dit type MS heet Accelerator Mass Spectrometer (AMS). Een deel van een monster wordt verdampt en geïoniseerd. De geladen deeltjes worden vervolgens langs een geladen veld afgeschoten. De samenstelling van deze elektische en magnetische velden ga je later bij natuurkunde bestuderen, maar voor nu volstaat het als je het volgende begrijpt:

Positieve ionen uit het monster die op snelheid bewegen worden door een negatieve magneet uit hun rechte baan geduwd.

Om even een domme maar relevante vergelijking te maken:

De bocht om vliegen in auto's https://www.youtube.com/watch?v=EQWPumtDXk0

Natuurlijk wordt de auto van Richard Hammond niet afgebogen door een externe magneet, maar door te sturen maar er is een kleine vergelijking mogelijk...

Een geïoniseerd deeltje wilt graag rechtdoor, maar als de magneet te zwak is om het deetje goed af te buigen dan gaat het deeltje vrijwel rechtdoor. Vergelijk dit met het voorbeeld van "understeer". Als je magneet te sterk staat dan duwt die het deeltje hard weg. Vergelijk dit met het voorbeeld van "oversteer".

 

In een echte AMS belanden de deeltjes niet in boom, maar in gescheiden opvangbakjes (Faraday Cups). De opvangbakjes zijn zeer klein en zodanig afgesteld dat ze exact uitgelijnd zijn om één specifieke isotoop per bakje te vangen.

De lichtste deeltjes zijn daarbij het meest afgebogen voor de magneet en maken dus de scherpste bocht. Zwaardere deeltjes kunnen met diezelfde snelheid niet zo'n scherpe bocht maken, dus hun bocht is minder scherp. Bestudeer de onderste twee schematische tekeningen van MS detectoren en zie hoe het principe van deze alinea daarin weergegeven wordt.