Willem Kloos
Willem Kloos (1859–1938) was een Nederlands dichter en belangrijk vertegenwoordiger van de Tachtigers.
Hij is beroemd geworden door zijn sonnetten die hij publiceerde in 'De Nieuwe Gids'. Deze sonnetten gaan veel over verlangen naar liefde, trots, dood eenzaamheid en wereldverachting. Uit veel gedichten spreekt een romantisch levensgevoel en een aantal gedichten is nogal impressionistisch.
Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten, En zit in ‘t binnenst van mijn ziel ten troonOver mij zelf en ‘t al, naar rijksgeboôn Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten. En als een heir van donkerwilde machten Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn Voor ‘t heffen van mijn hand en heldere kroon: Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten. En tóch, zo eindloos smacht ik soms om rond Úw overdierb’re leên den arm te slaan, En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed En trots en kalme glorie te vergaan Op úwe lippen in een wilden vloed Van kussen, waar ‘k niet langer woorden vond. Uit de bundel: Verzen (1894) |
Links:
Wikipedia
Video:
Willem Kloos - Gedicht