Génestet
Petrus Augustus de Génestet (1829–1861) was een Nederlands dichter en theoloog.
De Génestet is sterk beïnvloed door romantische dichters uit zijn tijd.
Poëzie roept bij hem veel emoties op. Hij noemt het ‘vliegen’ een soort vluchten uit de werkelijkheid. Zijn gevoeligheid en eenvoudige manier van schrijven maakten hem in zijn tijd enorm populair. De Génestet schreef ook, hij was tenslotte dominee, veel over religie.
Ik lig in Hollands dierbaar duin, Zo zacht in ’t lauwe zand, En naast mij zit een blozend kind, Een dochter van het strand. Een zilvren wolkje speelt en drijft Aan ’s Hemels blauwe boog; Een zoele vrede straalt en daalt Op aarde van omhoog. Het zilvren wolkje lacht en lokt, Als riep het:`o ga mee, Reis met mij naar een beter land, Ver over zee bij zee! Zeg knaap, indien ge eens vleuglen hadt, Zeg vloodt gij de aarde niet? ’t Is heerlijk in dees vrije lucht, In ’t grensloos wolkgebied.’ Maar ik – ik lig in Hollands duin, Zo goed in ’t lauwe zand, En naast mij zit een blozend kind, Een aardig kind van ’t strand… Neen, schoon ik, wolkje, met u mee Mocht vliên naar ’t schoonste land… ’k Ben nu te lui, ’k heb nu te lief, ’k Bleef liggen hier in’t zand. |
Links:
Wikipedia
Video:
P.A. Génestet