Gerrit van de Linde Gerrit van de Linde
Gerrit van de Linde (1808–1858) pseudoniem De Schoolmeester, was een Nederlandse dichter en kostschoolhouder in Engeland.
Van de Linde excelleerde in het schrijven van vaak lichtvoetige en quasi-didactische gedichten. Ze behoren tot de meest gelezen en best verkochte poëzie van ons taalgebied. Hij is beroemd geworden door de bundel De gedichten van Den Schoolmeester.
| Een hond is vermaard Om zijn gezellige aard En ‘t kwispelen van zijn staart. Zijn neus, doorgaans rond, staat gewoonlijk in ‘t front, En zo lang die maar nat en fris is, Is ‘t een bewijs, dat meneer zo gezond als een vis is Een hond is iemand, die van zijn baas bijzonder veel houdt, Die hij, om zo te spreken, als zijn derde vader beschouwt, En die hem dikwijls een hele boerewoning toevertrouwt, Waar hij door zijn blaffen bedelaars en dieven vandaan weet te jagen En de post van portier waarneemt, zonder er ooit geld voor te vragen. Als een haas niet op zijn tellen past, Wordt hij dikwijls door een hond verrast; Doch een hond loopt er ook wel tegen aan, Als men hem in de hondsdagen uit laat gaan. Menig een blinde hond Is verdronken, omdat hij geen zwemmen verstond; Doch zodra zij dit verstaan, Kan men ze rustig uit baaien laten gaan. Honden zijn dol op kalfslever en benen; Doch, volgens Esopus, loopt er dikwijls een derde mee henen. Ook nuttigt een hond met plezier water en droog brood; Doch een pak slaag, daar heeft hij een broer aan dood. Het opzetten is ook iets, daar hij niets om geeft, Als het maar niet begonnen wordt, terwijl hij nog leeft. Ook blaffen honden niet langer, als ze eenmaal dood zijn; Anders zou het leven op een hondenkerkhof te groot zijn. |
Links:
Wikipedia