Met (een deel) van de leerlingen op afstand wordt er als docent veel van je gevraagd. Over zaken die in een klas op school vanzelfsprekend zijn zoals sociale interactie moet je nadenken. Leerlingen bij de les houden krijgt een heel andere dimensie. In feite zijn we hier wereldwijd over aan het leren en hebben we met z'n allen de wijsheid zeker niet in pacht. Als docent ben je continu bezig met ontdekken en aanpassen op allerlei gebieden.
Een aantal zaken die in ieder geval zijn boven komen drijven:
Open staan voor en vaardigheid opbouwen met allerlei digitale tools is belangrijk. Of het nu gaat om Microsoft Teams, SOMtoday, het digitale materiaal van je methode, Quayn of andere tools. Het zijn evenzovele middelen om met de leerling in contact te treden. Daarbij moet je ook nog eens een zekere handigheid opbouwen in het aansluiten van laptops op docking stations, aansluiten van camera's en microfoons en delen van schermen.
Het eist nadenken en plannen: het doet wat met je les. Het is wel gebleken dat op afstand hetzelfde programma draaien als in de klas in veel gevallen niet werkt. Wat werkt dan wel? En: hoe bouw je een les op als de ene helft van de klas fysiek aanwezig is als de andere? Je reguliere lessen ombouwen tot lessen die in een nieuwe setting kunnen worden gegeven vraagt creativiteit.
Het is lastiger om de leerling bij de les te houden en zich verantwoordelijk te laten voelen voor het eigen werk. Het vereist nadenken over middelen om dit toch voor elkaar te krijgen, wellicht door nog nauwer samen te werken met ouders/verzorgers.