Alfred Nobel, 1833 – 1896
Ik woonde in de 19^e eeuw in Zweden. In die tijd vond een Industriële Revolutie plaats. Het was een tijd van kolen en staal, van stoommachines en van fabrieken. Ik ben ondernemer en uitvinder en ben wereldberoemd geworden door mijn uitvinding van een veilige methode om nitroglycerine tot ontploffing te brengen: dynamiet. Van de verkoop van mijn dynamiet aan mijnbouwbedrijven en wapenfabrikanten ben ik schatrijk geworden.

In 1888 werd in de krant per ongeluk gepubliceerd dat ik was overleden. Men verwarde mij met mijn broer die inderdaad gestorven was. In het overlijdensbericht werd ik de “handelaar in de dood” genoemd omdat door mijn uitvinding veel mensen sneuvelden in oorlogen. Dit bericht maakte een grote indruk op mij. Zo wilde ik niet herinnerd worden. Ik besloot dat mijn kapitaal na mijn dood gebruikt zou worden om jaarlijks Nobelprijzen uit te reiken. Deze prijzen worden uitgereikt aan wetenschappelijke onderzoekers die een opmerkelijke prestatie hebben geleverd op het gebied van natuurkunde, scheikunde en geneeskunde en aan auteurs die belangrijke bijdragen hebben geleverd aan de literatuur en ook aan personen of organisaties die hebben bijgedragen aan de bevordering van de vrede.