In de tijd van het Romeinse Rijk was slavernij heel nomaal. Ongeveer de helft van Rome bestond uit slaven. Sommige slaven hadden het wel goed, maar je moest wel goed luisteren naar je meester. Anders liep je de kans dat je voor de rest van je leven moest roeien in een galeischip, of kon je eindigen in het Colosseum.
Je kon slaaf worden als je van een overwonnen vijandig volk was, of als je geen geld meer had om je schuldeisers te betalen. Dan kon je altijd nog je eigen lichaam verkopen, of dat van je kinderen, of dat van je vrouw.
Slavernij is iets van alle tijden, alleen in de het Middeleeuwse Europa kwam het niet veel voor. In andere werelddelen kwam het wel voor. Bekend was de slavenhandel in Afrika zelf en van de Arabieren. Toen Europa Noord- en Zuid-Amerika ontdekte, was de slavenhandel al eeuwenlang gangbaar in andere werelddelen. Het grote verschil is echter dat de Europese administratie rond de slaven in de 17e en 18e eeuw vrij goed was. In andere werelddelen was dat niet zo. Daar was het ook zo dat Afrikaanse slaven het veel slechter hadden.
https://www.youtube.com/watch?v=H0VI1ubQ8xc&list=PLi_srCikhtghrNa6Ti1d4aSyPQzQ3JI63&index=9