Vroeger geloofden de meeste mensen niet dat iedereen gelijk was. Je kon de verschillen toch immers zo zien. Slavernij was normaal, het bestond misschien al zolang de mensheid bestond. Het was eeuwenoud. Niet alleen de Romeinen hadden slaven, maar ook Afrikaanse leiders en Arabische handelaren hadden slaven. Het idee om slavernij af te schaffen en strafbaar te stellen kwam op in Europa en Amerika. Men begon te zien dat de slaven eigenlijk niet minder waren dan Europeanen. In de loop van de 18e eeuw ontstond steeds meer weerstand tegen de slavernij. De belangrijkste en tevens een van de eerste die in de politiek begon te ijveren van de slavenhandel heette William Wilberforce. Hij maakte er zijn levensopdracht van. Bijna ieder jaar diende hij in het Britse parlement opnieuw voorstellen in om de slavenhandel te beëindigen. Pas in 1807 lukte het, in de tijd dat Napoleon druk bezig was met zijn oorlogen in Europa. Vlak voor zijn dood in 1833 werd de slavernij in Groot-Brittannië en zijn koloniën afgeschaft.
Dat was heel moeilijk, want er werd veel geld verdiend in de slavernij. En als ergens veel geld aan wordt verdiend... Dan is het moeilijk om het te verbieden. Dat is in onze tijd nog steeds zo.
In Europese landen is de slavernij pas afgeschaft in de 19e eeuw, in veel Arabische landen in de 20e eeuw. Eigenlijk is er in veel landen nog steeds slavernij.
https://www.youtube.com/watch?v=Zyluoe_taso&list=PLi_srCikhtghrNa6Ti1d4aSyPQzQ3JI63&index=40