De intereferentie van de symptomen met het dagelijks functioneren kan worden gerapporteerd op het niveau van de ADL, algemeen dagelijkse levensverrichtingen. Dit zijn de handelingen die mensen dagelijks in het gewone leven verrichten. Hieronder vallen onder anderen eten en drinken, aan- en uitkleden, praten, naar de wc gaan.
Maar de interferentie van cognitieve symptomen kan ook worden gerapporteerd op het niveau van de iADL, de instrumentele ADL. Deze handelingen zijn complexer dan de ADL, en daardoor zijn cognitieve stoornissen hiermee sneller te ontdekken. Onder de iADL activiteiten vallen: gebruik maken van telefoon, boodschappen doen, koken en huishouden doen, transport (met openbaar vervoer, of fiets/auto), medicatie innemen en administratie bijhouden.
Je mag de diagnose dementie niet stellen op alleen de anamnese. Over het algemeen is er een onderraportage van de verschijnselen door de patiënt zelf. Daarom behoort de hetero-anamnese ook tot de diagnostiek. Spreek bij voorkeur iemand die dicht bij de patiënt staat, maar pas op: partners kunnen soms de verschijnselen ook aggraveren.
Naast de anamnese en hetero-anamnese is een objectieve cognitieve beoordeling nodig om de diagnose dementie te stellen.
Veelal is een uitgebreid neuropsychologisch onderzoek op zijn plaats maar minstens moet er een bedside cognitieve screeningstest gedaan worden, bijvoorbeeld de MMSE (Mini Mental State Examination) of MoCA (Montreal Cognitive Assessment). En voor het kwantificeren van het domein gedrag kun je de FAB (Frontal Assessment Battery) onder anderen als screening gebruiken.
De MoCa werd destijds door Donald Trump foutloos gemaakt bij de jaarlijkse gezondheidscheck voor presidenten hetgeen volgens hem bewees dat hij in een feilloze cognitieve conditie verkeerde.
Test hieronder of dit ook voor jou geldt: