Luc.
Zoo zal een vreemdeling, een worm, het hooghste woort
Hier boven voeren, en een ingeboren zwichten
Voor vreemde Heerschappy? de mensch een' zetel stichten,
Zoo verre boven Godt?
Gab.
genoegh u met uw lot,
En staet en waerdigheit, u toegeleit van Godt.
Hy hief u in den top van alle Hierarchijen:
Doch niet om iemants glans en opgang te benijen.
De wederspannigheit verplet haer hooft en kroon,
Indienze wederstreef des Oppersten geboôn.
Uw aenzien schept zijn licht alleen uit Godts vermogen.
Luc.
Ick heb tot noch mijn kroon voor Godt alleen geboogen.
Gab.
Zoo buighze oock voor 't besluit der Godtheit, die het al
Wat wezen heeft uit niet, of namaels wezen zal,
|
|
|
|
Bestiert tot zeker eindt, hoewel wy 't niet beseffen.
|