r. 1167 - 1176
Lui.
Heer Stedehouder, ay, aenvaert dien heirstaf toch,
En hanthaef 't heiligh Recht: wy volgen in uw zogh.
|
|
[p. 39]
|
|
Wy volgen, streef vooruit op uw gezwinde veeren.
Wy willen sneuvlen, of zeeghaftigh triomfeeren.
Luc.
Dit strijt met onzen eedt, en Gabriëls gebodt.
Lui.
Dat strijt met Godt, en zet het Menschdom boven Godt.
Luc.
Laet Godt zijn eer, en stoel, en majesteit bewaeren.
Lui.
Bewaer uw' eigen stoel: wy willen, als pylaeren,
U stutten, en den staet der Engelen met een.
Geen mensch zal onze kroon, Godts kroon, met voeten treên.
Luc.
De Veltheer Michaël, gewapent onder 't zegenen
Van boven, wil ons flux met al zijn heir bejegenen.
Zijn heirkracht by uw maght, wat is 't een groot verscheel!
Lui.
Is 't geene helft, ghy sleipt een' staert van 't derde deel
Der Geesten mede, indienghe u geeft op onze zijde.
Luc.
Dan is de kans gewaeght, ons gunst verloren by de
Verdruckers van uw Recht.
Lui.
de moedt, de dapperheit,
De hoon, de smaet, de spijt, de wanhoop, het beleit,
De wraeck, het ongelijck, niet anders te beslechten,
En wat hier aenhangt, zal ons stijven, onder 't vechten.
Belz.
Wy hebben 't heiligh Rijck alleen in onze maght.
Wat raetslot men besluit', de wapens geven 't kracht,
En nadruck. zoo wy slechts ons in slaghorden stellen;
Wat nu noch weifelt stracx op onze zy zal hellen.
Luc.
Ick troostme dan gewelt te keeren met gewelt.
Belz.
Zoo stijgh de trappen op, ô allerbraefste Helt.
Heer Stedehouder, stijgh dien troon op, datwe u zweeren.
Luc.
Vorst Belzebub, getuigh, en ghy doorluchtste Herren,
Apollion, getuigh, getuigh, Vorst Belial,
Dat ick, uit noot en dwang, dien last aenvaerden zal,
Tot voorstant van Godts Rijck, om ons bederf te keeren.
Belz.
Nu brengt den standert voort, dat wy den stander zweeren,
|