Universiteiten als bron van kennis

De interesse is niet altijd even groot bij de schoolmeester

Meestal komt het goed met de studenten

De lessen van de monniken waren wel succesvol. Er kwamen steeds meer leerlingen. Ook de bisschop vond het allemaal wel een goed idee. Maar sommige kloosters lagen wat afgelegen. Het was te ver om te lopen. Daarom begonnen sommige bisschoppen met lessen in de kathedraal. Vaak waren die best wel groot en die werden toch niet de hele dag gebruikt. Lessen werden gegeven door leraren. Dat waren soms monniken, maar soms ook priesters of mensen die zich helemaal gaven aan het onderwijs en de wetenschap. Maar ja... Voor hen was het niet goed om te trouwen, want zo konden ze zich helemaal geven aan de wetenschap. Dat scheelde een heleboel tijd in de zorg voor vrouw en kinderen.

Vanaf de 11e eeuw werden verschillende hele grote kathedralen gebouwd in Europa. Daar konden dan heel wat lessen in worden gegeven. Soms zelfs als er een kerkdienst aan de gang was.

Geen domme jongens die Middeleeuwers. De kathedralen waren heel hoog, maar men had geen hijskransen. Het was geen kwestie van pilaren met dwarsbalken, maar er moesten nauwkeurige wiskundige berekeningen aan te pas komen. Ook de gekleurde ramen werden met een speciaal proces gemaakt.

Misschien kun je de onderstaande video eerst bekijken en daarna nog eens kijken naar details van de kathedraal die er staat. Daarna volgt het verhaal van Robert de Sorbon. Hij zorgde ervoor dat ook studenten zonder rijke ouders naar de kathedraalscholen mochten gaan. Dat zijn de voorlopers van de universiteit geworden. Niet vreemd dat de beroemde Sorbonne Universiteit in Parijs naar Sorbon is genoemd.

https://www.youtube.com/watch?v=IZUzQMPkxZA&list=PLi_srCikhtghrNa6Ti1d4aSyPQzQ3JI63&index=26