Eindopdracht havo 5

Wat is literatuur

 

Waarom lezen de meer?

Lezen was vroeger zeer populair onder de jongeren.  mijn moeder vertelde wel eens een verhaal dat ze havo 3 niet had gehaald omdat ze liever las dan dat ze huiswerk maakte. Dat is iets waarbij ik mij niks kan voorstellen want ik heb een hekel aan lezen net als veel van mijn leeftijdsgenoten. Waarom hebben jongeren in Nederlands zo’n hekel aan lezen.

Om voor de havo te slagen moet je tien “literaire” boeken hebben gelezen. Die boeken worden beoordeeld door poortwachters. Poortwachters zijn mensen die ooit het waanidee hebben gehad dat hun meningen over boeken belangrijk zijn. Die bepalen dus wat de jongeren moeten lezen en wat niet en dat vind ik onzin.

Wat is literatuur? Wat zijn de criteria voor literatuur? Moet het gaan iets historisch belangrijks zoals De Val van Marga Minco. Of toch iets heftigs als drugsverslaving in De moeder van David S van Yvonne Keuls. Is het beschrijven van een mislukt huwelijk al voldoende in het Boek Turks Fruit van Jan Wolkers of moet literatuur gewoon in een boek staan zonder plaatjes.

Als ik denk aan boeken op de literaire lijst zijn boeken door Nederlandse schrijvers met veel moeilijk taal en de boeken vaak ouder dan de docenten waarvan wij de boeken moeten lezen. Waarom mogen wij niet kiezen welke boeken? Ik snap dat docent niet willen dat we te makkelijke boeken lezen maar kunnen docenten en poortwachters er niet vanuit gaan een zeventien jarige uit havo 5 zijn eigen lees niveau kan bepalen. Wat maakt het uit of het boek door een Nederlander is geschreven of door en of andere Amerikaan. Als jongeren maar lezen wan dat is toch het uiteindelijke doel? Kinderen aan het lezen maken.

Als voorbereidende opdracht moesten wij Bob Dylan onderzoeken. Een “pop artiest” die een literatuur prijs gewonnen heeft voor zijn teksten. Daar was veel commotie over omdat een pop artiest niks literairs kan schrijven. Dit debat vat perfect samen wat ik tegen poortwachters heb.

Ik ben een Bob Dylan fan en ik vind dat je zijn teksten niet kunt wegzetten als popliedjes. In 1963 schreef Dylan ‘The times are A-changing’ een protestlied tegen segregatie van zwarte en witte Amerikanen. Hij was een van de eerste bekende witte Amerikaan die vond dat alle rassen gelijk aan elkaar waren. Hij heeft nog tientalen liedjes geschreven over de ongelijkheden in Amerika en in de rest van de wereld. Maar omdat hij zijn teksten zingt inplaats van dat hij ze in een boek heeft gezet is het geen literatuur. Terwijl hij net zo’n belangrijke dingen zoals in De moeder van David S.

Poortwachters moeten meer openstaan voor nieuwe ideeën. Als je wat meer boeken toelaat die de jongeren graag willen lezen dan is dit probleem opgelost. Want ik vind iemand die ik niet ken zomaar kan bepalen wat ik kan lezen en wat niet en dan word er vanzelf meer gelezen door jongeren.