Samenvatting:
Jurjen Siebling is een man, getrouwd met Rina van Starvold. Hij gaat voor een tijdje naar huis Breskel om te herstellen van wat psychische problemen. Rina heeft het huis geërfd van haar moeder Elin Breskel (het huis heet dus Breskel omdat de familie Breskel er gewoond heeft). Het huis bestaat al best lang en is dus aardig vervallen. Als Jurjen in het huis is, klopt er een man op de deur, Jurjen doet open. Voor de deur staat dr. Meinderts. Hij zei tegen Jurjen dat hij in het huis naar informatie zocht. Dr. Meinderts zei dat Elin Breskel zelfmoord had gepleegd, en daar zocht hij meer informatie over. Jurjen had sleutels van het huis, wat wel goed uitkwam. Ze gingen naar de zolderkamers. Op de zolderkamers vonden ze heel veel papier, maar dr. Meinderts kon er niets vinden. Wat later vertelde dr. Meinderts het hele verhaal aan Jurjen. Toen hij en Elin vroeger nog jong waren, gingen ze veel met elkaar om. Ze zagen elkaar minstens één keer per week en konden het goed met elkaar vinden. Naarmate ze ouder werden, werd Meinderts verliefd op Elin. Zij vond dit vreemd en trok zich er weinig van aan. Ze gingen hierdoor wat minder met elkaar om. Toen Elin ging studeren ging ze naar een speciale tekenschool. Ze had veel talent voor tekenen. Ze had echter na een tijdje opgegeven en ze was dus gestopt. Ze ging overigens trouwen met een van Starvold. Meinderts denkt nog steeds dat Elin zelfmoord had gepleegd omdat ze de verkeerde echtgenoot had gekozen. Dit was ook uit een soort wanhoop. Elin’s ring en kleding waren gevonden op het strand. Dit gebruikte Meinderts als argument. Meinderts wilde dus zoeken naar informatie over Elin’s dood op de zolderkamers. Door het verhaal over Elin’s dood was Jurjen ook geïnteresseerd geraakt in Elin’s leven. Jurjen kwam via de papieren meer te weten dan Meinderts. Hij kwam er bijvoorbeeld achter dat ze haar kleren daar had kunnen achterlaten en ook een stuk had kunnen lopen. Bovendien zei Rina in een brief die ze aan Jurjen stuurde dat haar moeder, Elin, was omgekomen in een auto-ongeluk. Jurjen was eigenlijk in huis Breskel voor herstel, maar door een soort van toverkracht in het huis verdiept hij zich in de familie Breskel. Ook komt hij erachter dat zijn relatie met Rina niet zo goed is als hij zich altijd had voorgesteld. Hij komt erachter dat hij haar helemaal niet zo goed kent, en dat ze zich zelf als het waren nog moet ontplooien. Toch denkt hij dat Rina na haar zwangerschap haar zelfstandigheid zou vinden. Ook komt hij erachter dat Elin Breskel helemaal niet dood is, want op een expositie zag hij een recent schilderij van Elin. Later bekende Rina dat haar moeder niet dood was, maar dat Elin voor haar niet bestaat.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-de-verborgen-bron-door-hella-s-haasse-41428
Verhaalanalyse:
Ruimte – Dit verhaal speelt zich af in huis Breskel en het hotel dat daar in de buurt is. Er zijn heel veel verschillende ruimtes die een klein deel van het verhaal beslaan, en dat zijn er teveel om allemaal te noemen. Daarom kan je een driedeling maken van ruimtes: huis Breskel, het bos bij het huis Breskel en het hotel in de buurt van huis Breskel.
(scholieren.com)
Tijd – Het is in dit verhaal heel moeilijk om de vertelde tijd te bepalen, omdat het eigenlijk een opeenhoping is van brieven, dagboekfragmenten en dingen die in het heden gebeuren. Als je kijkt naar de tijd die Jurjen doorbrengt in huis Breskel, is dat ongeveer 1 à 2 weken. Maar als je kijkt naar het verhaal van Elin en Meinderts in het verleden, dan gaat dat over ongeveer 15 jaar. Het verhaal is dus niet chronologisch verteld, omdat de brieven en dagboekfragmenten heel erg op flashbacks lijken.
(scholieren.com)
Thema – Zoektocht is het thema uit dit boek. Er zijn meerdere zoektochten in het boek (zie zoektocht bij terugkerende elementen), dus kan je zeggen dat het thema zoektocht in het algemeen is. Zoals al bij de terugkerende elementen gezegd, is zoektocht het belangrijkste element uit het boek. Het is de rode draad die het verhaal gaande houdt. Het verhaal is van begin tot eind een zoektocht. Daarom is dit het thema van het boek. Je zou dit ook een terugkerend element kunnen noemen.
(scholieren.com)
Informatie schrijver:
Hélèna Serafia (Hella) Haasse (Batavia, 2 februari 1918 – Amsterdam, 29 september 2011), auteursnaam Hella S. Haasse, was een Nederlandse schrijfster van romans, essays, toneel en poëzie. Haar bekendste titels zijn de in 1948 als boekenweekgeschenk verschenen novelle Oeroeg, de historische roman Het woud der verwachting uit 1949 en de Indische roman Heren van de thee uit 1992. In 1983 werd haar de P.C. Hooft-prijs toegekend en in 2004 de Prijs der nEderlandse Letteren. Zij was een van de eerste Nederlandse schrijvers die hun werk in het buitenland actief onder de aandacht brachten en behoort tot de in het buitenland meest gelezen Nederlandse schrijvers. Ze is tot nu toe ook de enige auteur die drie keer het Boekenweekgeschenk verzorgde.
Mening:
De titel van het boek en de voortkant van het boek spraken mij erg aan. Toen ik de titel las wou ik het meteen lezen. De voorkant van het boek was een vrouw getekend in een bos, dat sprak mij ook echt aan, want ik dacht dat het verborgen bron in het bos zit die onderzocht moest worden. De vrouw op het boek keek ook achterom alsof ze in het nou gedreven werd. Zag er spannend uit ! Het verhaal zelf was het saaiste wat ik ooit gelezen heben dat zeg ik zonder te overdriven. De spanning in het boek rekte te veel uit, waardoor eigenlijk geen spaning meer in zat. Ik vond het idee van het verhaal wel leuk: Dr. Meinderts was ervan overtuigd dat Elin Breskel zelfmoord had gepleegd, maar ze leefde gewoon nog! dat was een geweldig plottwist maar dat is wel het enige goede aan dit boek