Dat de literaire boeken meestal saai zijn en dat jongeren daar tegenwoordig geen interesse in hebben.
1. Letters, uitgebreide woordenschat, context
1. De opinie van de lezers 2. Reputatie van de schrijver 3. De inhoud en context
Die zijn wel heel anders. Het is veranderd na het lezen van de mening van Bourdieu
Hij heeft de Nobelprijs verdient voor het creëren van nieuwe poëtische uitdrukkingen binnen de Amerikaanse songtradities. Willems heeft als argumenten gebruikt dat de poëzie die Dylan gebruikt, de standaard woorden in een verrassende context brengt wat een ‘next-level’ is.
Ze wilde weten hoe mensen de romans beoordelen op hun “literaire kwaliteit”, oftewel ze wou weten of mensen wisten wat het eigenlijk betekende.
De reputatie van Saskia Noort was toen veel slechter, en gaven mensen haar ook slechtere recensies. De reputatie is belangrijk als we de gaan kijken naar de literaire kwaliteit.
Dat de romans vanuit een andere perspectief worden gezien door de maker.
Een literair niveau wordt hoger als we te maken hebben met cultuur en uitgebreide kennis, zodat maar weinig mensen het kunnen begrijpen.
‘Wat is literatuur’ is een hele algemene vraag, en het is moeilijk om in een keer te beantwoorden. Om deze vraag te kunnen beantwoorden, heb ik vooral bronnen en de meningen/definities van mensen nodig. Het is daarnaast heel erg slim om deze vraag te beantwoorden, zodat de andere mensen potentieel sneller te weten kunnen komen over wat literatuur is. Deze vraag is namelijk sinds jaren niet 100% beantwoord, omdat er tot de dag van vandaag discussies zijn over het antwoord. Ik heb de correcte betekenis van “literatuur” daarnaast ook nodig om mijn volgende opdracht te maken.
De stelling die ik kies, is: “Wat we als literatuur beschouwen heeft minder met de teksten zelf te maken dan met mensen die erover moeten oordelen.”
Over het begrip “literatuur” is al heel veel discussie. Er zijn mensen die als ze ‘literatuur’ horen, alleen aan ‘tekst’ denken. Dit zijn meestal mensen die weinig tot geen contact hadden met het begrip. Eerlijk gezegd was ik een van deze mensen – ik dacht dat literatuur niks anders was dan gewoon een tekst in een boek of krant. Maar nu dat ik al een beetje een idee heb over wat ‘literatuur’ is, kan ik mijn eigen mening formuleren of een tekst echt literair is of niet.
Naast mij zijn er ook veel andere mensen die een idee hebben wat literatuur is. En op basis van de mening van juist deze mensen kan men zeggen of een tekst literair is of niet. Als je een tekst hebt die niet veel mensen begrijpen, is het moeilijk om hem echt literair te noemen. We kunnen hier dus gebruik maken van het literaire veld, waarbij mensen met elkaar in discussie gaan over de tekst. Ze bespreken dan of het wel literair is, of het geschikt is voor mensen etc. Er zijn zelfs mensen die dat doen voor hun werk en daar geld mee verdienen. De mening van de mensen is kortom heel erg belangrijk als we moeten gaan nadenken over bijvoorbeeld het niveau van een tekst en te beslissen of het literair is of niet.
Nu dat we weten dat de tekst echt beoordeeld moet worden door andere mensen om een ‘literair’ etiketje te kunnen krijgen, moeten we ons meer in de mensen indiepen. De mensen die als het ware de ‘leiders’ van het literaire veld zijn, oftewel de poortwachters, moeten dus echt uitgekozen worden en de andere laten zien dat ze competent genoeg zijn daarvoor. Als je symbolisch kapitaal groot is, heb je dan ook veel zeggenschap over een tekst. Volgens de theorie van Bourdieu, beargumenteerd met feiten en de gebeurtenissen op het literaire veld, kijken de wetenschappers niet naar de teksten zelf, maar juist naar de acties op het literaire veld om te beslissen of een tekst als literair kan worden beschouwd of juist niet.
Op de grote ‘marktplein’ van literatuur, heeft iedere schrijver, redacteur of uitgever een taak, maar ook een belang. Zonder hun toestemming en/of recensie, kan een literair boek helemaal niet als literair worden beschouwd, en zullen er discussies ontstaan daarover. Het klinkt dus heel raar, maar de mensen beslissen of iets literair is of niet.
Kortom, de stelling dat de mensen oordelen over de literaire kwaliteit van de tekst is waar en kan beschouwd worden als correct. Mensen zijn inderdaad de grootste factor als het gaat om het bepalen of de tekst literair is of niet.