Tibo van Helvoort
Recensie boek 4
Het vierde boek wat ik gelezen heb in Havo 4 is ‘Over de streep’. Het boek is geschreven door Marijke Höwler. Ik denk dat het boek niveau 4 zal hebben. Zelf geef ik het boek 1 ster, omdat ik het boek niet zo leuk vond om te lezen en er zaten teveel details in. Er werd teveel onzinnigs gezegd vond ik. Sommige delen vond ik nog wel redelijk leuk om te lezen.
Het boek ‘Over de streep’ gaat over een volwassen vrouw waarvan haar ouder hulpbehoevend zijn. Julia weet soms niet wat ze moet doen met zichzelf of met haar ouders. Hierdoor is er drama in het verhaal. Er wordt vertelt over wat er gebeurt met ouders die ziek zijn en in een verpleeghuis terechtkomen. Er ontstaan veranderingen tussen ouders en hun kinderen. Zo wordt het in het verhaal vertelt.
‘’Waar ben je bang voor, Julia?’’
‘’De dood, dokter.’’
‘’Daar denk je dikwijls aan?’’
‘’Altijd, behalve als ik slaap, maar slapen…’’
Het thema van het verhaal is psychologie en drama. De drama in dit verhaal vond ik soms een beetje overdreven met teveel bijbedoelingen en details. Het psychotische deel van dit verhaal vond ik wel apart om te lezen, want je gaat wel meer denken tijdens het lezen. Er zaten in het verhaal ook heel veel details in. Dat vond ik niet fijn lezen en zo duurde het lezen voor mij ook langer.
Motieven in het verhaal zou ik zo niet weten. Ik heb niet gemerkt tijdens het lezen dat er steeds iets herhaalt werd.
De hoofdpersoon in dit verhaal is Julia. Zij is een dochter van de hulpbehoevende ouders. De bijpersonen zijn de dokter en het zusje van Julia; Michèlle. De achtergrondfiguranten zijn de hulpbehoevende ouders. Dat de hulpbehoevende ouders de achtergrondfiguranten waren vond ik jammer, want ik had wel meer willen weten over hoe die ouders zelf in het leven stonden.
Het perspectief is geschreven in de ik-perspectief. Het perspectief is gelegd bij Julia. Ik vind dat een goede keuze aangezien je zo je goed kan inleven in wat Julia meemaakt met haar ouders.
In het verhaal worden verschillende ruimtes omschreven. De ruimte waar Julia het meeste zit is het kamertje bij de dokter. En er wordt ook vertelt over het verpleeghuis.
Het verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven. En het is ook in chronologische volgorde geschreven, maar wel met flashbacks en flashforwards erin. Het boek heeft 174 bladzijdes en er zijn maar 3 hoofdstukken zonder titel. In het verhaal zit bijna geen spanning. Dat vind ik wel jammer aangezien ik wel van een beetje spanning houd in boeken.
Het boek heeft een gesloten einde. Het einde vond ik wel heel mooi. En zelfs het einde zette je nog aan het denken.
De schrijfster Marijke Höwler is geboren op 27 juli 1938 in Koog aan de Zaan. Ze is na een paar jaar verhuisd naar Amsterdam en is daar gestorven op 5 mei 2006 aan kanker. Ze was getrouwd met Ype Isaac Höwler. Marijke heeft in totaal 18 boeken geschreven. Haar eerste boek kwam uit in 1964. Dat was het boek ‘Tranen van niemand’. Het laatste boek wat ze uitbracht was in 2005 ‘Over de streep’.
Kort samengevat vond ik het boek niet het leukste om te lezen. Ik vond dat er teveel details in werden vertelt. De helft van het verhaal vond ik ook niet boeiend om te lezen. Het boek ging vooral over psychologische onderwerpen. Daar houd ik niet zo van. Je merkt tijdens het lezen ook dat je veel gaat nadenken. Ik vind dat niet fijn, ik wil graag gewoon door kunnen lezen. Voordat ik het boek ging lezen had ik verwacht dat er wel spannende dingen in voor zouden komen, maar dat was helaas niet zo. Dus als je van verhalen houdt waarin veel details worden verteld, waarin er veel diepzinnige zinnen worden gebruikt en waarbij je veel moet nadenken zou ik het zeker lezen.