Theorie

Omdat een onderneming de constante kosten op korte termijn niet kan beïnvloeden, kun je deze kosten bij de variabele kostencalculatie voor een bepaalde periode als gegeven beschouwen.  De constante kosten zou je daarom direct ten laste van de winst-en-verliesrekening van die periode kunnen boeken. Bij de kostprijsberekening hou je dan alleen nog rekening met de variabele kosten. Deze kosten zijn op korte termijn wel te beïnvloeden. Vandaar de naam variabele kostencalculatie of direct costing (DC). De term direct costing is enigszins verwarrend: het gaat om de variabele kosten en niet om de directe kosten. Tegenwoordig zie je in de Angelsaksische literatuur daarom ook vaker de correcte term verschijnen: variable costing. Omdat alleen de variabele kosten naar de producten (kostendragers) worden verbijzonderd, noem je dit ook wel de productkosten.

Dit in tegenstelling tot de constante kosten, die je voor een bepaalde periode rechtstreeks ten laste van de winst-en-verliesrekening brengt en daarom wel de periodekosten noemt. Bij de variabele kostencalculatie noem je het verschil tussen de verkoopprijs van een product en de variabele kosten van dat product de dekkingsbijdrage. Deze dekkingsbijdrage dient in eerste instantie ter dekking van de constante kosten. Als in een periode de dekkingsbijdrage groter is dan de constante kosten in die periode, resteert er uiteindelijk een winst.

 

De leerdolen zijn als volgt: