De kettingbak is de ruimte benedendeks waar de ketting opgeborgen wordt.
Om te voorkomen dat de ketting constant blootgesteld wordt aan verzameld zeewater en blubber ligt het op een rooster met daaronder een ruimte waar het water in kan lopen.
Van daaruit kan het water dan met een ejectorpomp afgezogen worden.
Het moet voorzien zijn van een waterdichte toegangsdeur.
Dit mag ook een plaat met bouten en een pakking zijn, maar grotere kettingbakken zijn vaak voorzien van een waterdichte deur.
Aan de binnenkant zit een ladder om veilig af te kunnen dalen.
Wees je bewust van het feit dat een ankerbak een besloten ruimte is.
Het roestproces van de ketting maar ook de (micro)organismen in de blubber onderin de bak verbruiken zuurstof.
De kettingkoker is vaak niet genoeg om dit verbruikte zuurstof aan te zuiveren.
Zeker niet wanneer deze op zee afgesloten is om overkomend zeewater tegen te houden.
Bij het betreden van een kettingbak dient dus altijd de procedure voor het betreden van besloten ruimtes gevolgd te worden.
(In mei 2020 is er op een supplier nog een matroos omgekomen tijdens het betreden van de kettingbak. Twee bemanningsleden die hem wilden redden verloren ook het bewustzijn maar konden gered worden.)