3 European Aviation Safety Agency (EASA)
Vóór 2003 werd de controle van de luchtvaartindustire in een ICAO-lidstaat uitgevoerd door de Nationale luchtvaart autoriteit van het land. Bijvoorbeeld: in Nederland gebeurde dit onder leiding van het Ministerie van infrastructuur en milieu door de afdeling inspectie en transport (ILT), in België door Federale overheidsdienst Mobiliteit en vervoer.
EASA werd door de aanneming van een verordening van het Europees Parlement en de Raad (EC) nr.1592/2002 van 15 juli 2002 opgericht.
Deze verordening, nu gewijzigd bij Verordening (EC) nr.2018/1139, de zogenaamde Basic Regulation (BR), heeft voor invoering van een Europees communautair systeem van veiligheid in de luchtvaart en milieubescherning gezorgd.
EASA is de instantie die implementatie regels (Implementing rules (IR)) maakt zodat voldaan wordt aan de voorschriften van 2018/1139.
3.1 Doel van EASA
De European Aviation Safety Agency is opgericht door de Europese Unie ter bevordering van de veiligheid in de luchtvaart. EASA's missie is om de hoogste gemeenschappleijk normen van veiligheid en milieubescherming in de burgerluchtvaart te promoten.
De EASA taken zijn de volgende:
EASA zal haar kennis op alle gebieden van de luchtvaartveiligheid en milieubescherming ontwikkelen, teneinde de EU commissie te ondersteuen in het ontwikkelen van gemeenschappelijke regels zoals:
3.2 EASA structuur
De nationale luchtvaartautoriteiten van de EU lidstaten (bijv. LBA en ILT), zijn door EASA gecertificeerd als Competent Authorities (CA). Deze Competent Authorities zijn verantwoordelijk voor het beheer en de handhaving van de regels en voorschriften die door EASA zijn geproduceerd en door de EU commissie zijn aangenomen tot wet.
3.3 EASA regels gelden voor (BR art 2: scope)
3.4 Lidmaatschap van EASA
EASA bestaat uit 28 Europese Unie (ref -1 na Brexit UK) landen plus vier lidstaten vanuit Europa die geen lid zijn van de EU namelijk IJsland, Noorwegen, Zwitserland en Liechtenstein.
3.5 Relaties met andere organisaties
EASA werkt nauw samen met vertegenwoordigers van andere organisaties om ervoor zorg te dragen dat er met hun opvattingen rekening word gehouden zoals:
3.6 Ontwikkeling van EASA regelgeving
EASA zorgt voor;
Europese luchtvaartregelgeving word bedacht en geschreven door EASA, voor en namens de EU commissie. De EU commissie accepteert of wijst de voorstellen af. Na acceptatie door de EU commissie worden deze geplubiceerd in het Publicatieblad van de EU (Offical journal of the European Union) en daarna van kracht als wetgeving binnen de EU. Dit publicatieblad kan online bekeken worden via http://eur-lex.europa.eu
De opstelling en goedkeuring van de regels ("rulemaking") is een tijdrovend proces. EASA maakt gebruik van vastgestelde advies organen (z.g.n, advisory bodies) die worden betrokken bij nieuwe regels:
Voor meer info over rulemaking zie onderstaande link.
https://www.easa.europa.eu/document-library/rulemaking-process-overview/rulemaking-explained
3.7 Verordening (BR) nr. 2018/1139
De "basisverordening" stelt gemeenschappelijk essentiële eisen vast voor een hoog en uniform niveau van veiligheid in de burgerluchtvaart en is in feite de reden dat EASA nu bestaat.
De verordening heeft betrekking op alle belangrijke gebieden van de burgerluchtvaart en omvat de volgende hoofdgebieden
3.8 Acceptable Means of Compliance (AMC) en Guidance Material (GM)
De term Acceptable Means (AMC) zoals bedoeld in artikelen 18 en 19 van de basisverordening en Guidance Material (GM) zijn van toepassing bij de uitvoeringsvoorschriften.
AMC's geven een acceptable wijze om te voldoen aan de wet. Soms zijn er namelijk meerdere manieren (interpretaties) om aan de wet te voldoen.
GM is aanvullend hulpmateriaal rondom de uitleg van de wet
Een wet kan per sub artikel één of meerdere AMC's en/of meerdere GM's bevatten of beide.
Als aanvrager van een erkenning moet een bedrijf (bijv. een luchtvaartonderhoudsbedrijf) dat zelf een AMC heeft bedacht, aantonen dat zij op een andere wijze voldoen aan de regelgeving. Dit moet worden geaccepteerd door hun Competent Authority. Daarbij hoeft het bedrijf niet te verantwoorden waarom een alternatief word gebruikt, maar aantonen dat aan de regelgeving voldoen. Het is bekend dat niet iedere bevoegde autoriteit volledig gebruik maakt van AMC en GM materiaal toestaat.
3.9 Initiële Luchtwaardigheid, Verordening (EC) nr.748/2012
De verordening (EC) 748/2012 bevat Part-21, uitvoeringsvoorschriften voor certificering van luchtvaartuigen en milieunormen. Part-21 bevat ook eisen voor organisaties die luchtvaatuigen en onderdelen ontwerpen (design) en produceren.
Er zijn certificering specificaties (CS) (Certification Specifications) vastgelegd waaraan een luchtvaartuig moet voldoen. Dit is de basis van waaruit een Part-21 design organisatie begint te ontwerpen van een luchtvaartuig of een deel hiervan.
Een voorbeeld hiervan zijn de volgende CS:
CS-22 (Sailplanes and Powered Sailplanes)
CS-23 (Normal, Utility, Aerobatic and Commuter Aeroplanes)
CS-25 (Large Aeroplanes)
CS-26 (Addition Airworthiness specifications)
CS-27 (Small Rotorcraft)
CS-28 (Large Rotorcraft)
CS-31GB (Gas Balloons)
CS-32HB (Hot Air Balloons)
3.10 Continuing Airworthiness, Verordening (EC) nr.1321/2014
De Implementation rules voor permanente luchtwaardigheid (Continuous Airworthiness) bestaat uit 5 Annexes;
EASA Parts in deze paragrafen zorgen ervoor dat luchtvaartuigen in een luchtwaardige toestand blijven. De luchtwaardigheidsverordening kan worden verdeeld in initiële (initial) en permante luchtwaardigheid (Continuing).
Initial Airworthiness |
Additional Airworthiness spec. |
Continuing Airworthiness | |
---|---|---|---|
Annex I | Part -21 | Part-26 | Part-M |
Annex II |
Part-145 |
||
Annex III | Part-66 | ||
Annex IV | Part-147 | ||
Annex V |
Part-T |
Initiële luchtwaardigheid is door Part-21 gereguleerd en omvat eisen aan het ontwerp en de productie van luchtvaartuigen en onderdelen en gegevens voor operationele geschiktheid (Operational Suitability Data, OSD).
Permanente luchtwaardigheid (Continuous Airworthiness) is gereguleerd in Part-M, Part-145, Part-66, Part-147 en Part-T, dit zijn de delen die voor de vliegtuig onderhoudsmonteur/technici belangrijk zijn.
Deze bevatten de voorschriften voor het onderhoud van de luchtvaartuigen, vliegtuigbeheer en onderhoudspersoneel en opleidingscholen, eisen aan third country operators m.b.t. Continuous Airworthiness.
Elke Part (21, M, 145, 66, 147,en T) bestaat uit twee subgroepen, A en B.
3.11 Rol Lidstaten (ref Nederland)
Zoals we eerder hebben gezien heeft elke lidstaat een nationale luchtvaartautoriteit (NAA) die fungeert als een bevoegde autoriteit voor EASA, ook wel Competent Authority (CA) genoemd.
De twee belangrijkste rollen voor deze CA zijn:
Tevens zorgen deze Competent Authorities voor:
Nederlandse Nationale luchtvaartregelgeving (Wet Luchtvaart) is gepubliceerd op www.wetten.overheid.nl en bevat de volgende hoofdstukken.
Hoofdstuk. 1. Algemene bepalingen
Hoofdstuk. 2. Personeel
Hoofdstuk. 3. Luchtvaartuigen
Hoofdstuk. 4. Vluchtuitvoering
Hoofdstuk. 5. Luchtverkeer, luchtverkeersbeveiliging en hun organisaties
Hoofdstuk. 6. Luchtvervoer
Hoofdstuk. 7. Diverse bepalingen inzake luchtvaart
Hoofdstuk. 8. Luchthavens
Hoofdstuk. 8a. Bijzondere bepalingen
Hoofdstuk. 9. Bijzondere of buitengewone omstandigheden
Hoofdstuk. 10. Militaire luchtvaart
Hoofdstuk. 11. Toezicht en handhaving
Hoofdstuk. 12. Overgangs- en slotbepalingen
Elke NAA publiceert specifieke informatie en procedures voor luchtvaartbelanghebbenden uit de industrie. De meeste NAA's gebruiken een website, zoals;
Nederland, http://www.ilent.nl
Belgie, http://www.mobiit.fgov.be
Op deze websites kan informatie worden gevonden over: