Suriname en de Nederlandse Antillen

Suriname en de Nederlandse Antillen horen ook na de Tweede Wereldoorlog nog steeds bij Nederland. Het wordt tijdens de oorlog beschermd door de VS.

Dekolonisatie vind ook in Suriname plaats, alleen dan veel later. Omdat steeds meer voormalig kolonies onafhankelijk worden, wil ook mensen in Suriname onafhanklijkheid. Nederland wil voorkomen dat wat er in Indonesiƫ is gebeurt zich herhaalt. Daarom mag Suriname een beetje onafhanklijk worden. Zowel Suriname als de Nederlandse Antillen blijven nog steeds onderdeel van het Koninkrijk der Nederlanden, maar niet meer van Nederland. Dat betekent dat het land zichzelf mag besturen, maar alle buitenlandse zaken (zoals het leger) wordt gedaan door Nederland. Uiteindelijk, in 1977, mag Suriname helemaal onafhankelijk worden. De onafhankelijkheid van Sruiname is een voorbeeld van vreedzame dekolonisatie.

 

Surinamers in Nederland

Er wonen bijna net zoveel Surinamers in Nederland als in Suriname. Niet elke Surinamer was even blij met de onafhanklijkheid. Als onderdeel van Nederland konden ze makkelijk naar Europa reizen. En hier hadden ze veel meer kans op een goede opleiding en een baan. Suriname is niet zo rijk als Nederland. Daarom wordt afgesproken met de Nederlandse overheid dat Surinamers  hun Nederlandse paspoort mochten houden. Zo konden ze toch naar Nederland reizen. Veel Surinamers deden dit dan ook.