Bijna doodervaringen

Opgang naar de hemel, zoals geschilderd door Jeroen Bosch rond 1500.

Het probleem van de teksten in de heilige boeken en de visioenen van mensen zoals Swedenborg, is dat het enkelingen zijn. Je moet het maar geloven.

Sinds de jaren 70 van de vorige eeuw echter vertellen steeds meer mensen over ervaringen die ze hadden tijdens een crisis waarin ze op de rand van de dood stonden. Dat kon zijn bij een bijna-verdrinking, een hartfalen, of iets anders zijn. Inmiddels zijn er miljoenen mensen die een dergelijke ervaring hadden. Het viel op dat veel van die ervaringen vergelijkbaar waren. Sinds die tijd wordt gesproken over bijna doodervaringen.

In veel van de bijna doodervaringen (BDE) wordt een uittreden uit het lichaam ervaren. Men ziet dan het eigen lichaam op een afstand liggen en is in staat om naar andere plaatsen te gaan. In 30 tot 40% van de BDE's werd een lichtpunt in de verte ervaren, dat steeds groter werd. Men werd er niet door verblind. Het lichtpunt werd steeds groter en werd een soort tunnel waar men snel ingezogen werd. Het was niet beangstigend. Aan het einde van de tunnel kwamen velen in een tuinachtige omgeving. Vaak hadden ze dan ontmoetingen met bekende overledenen. Het gevoel was verheven.

Tegenover de mooie bijna doodervaringen stond ook een kleine minderheid die akelige ervaringen had.

 

Velen in de medische wetenschap reageerden sceptisch. Een medische verklaring voor het verschijnsel is niet gevonden, al zijn er veel theorieën bedacht. De verassing was groot toen een neurochirurg (hersenspecialist) zelf een bijna doodervaring had. In de video vertelt hij zijn verhaal.

https://www.youtube.com/watch?v=qUlQelz3LfQ&list=PLi_srCikhtggb0XZKcFfRUFK8Zew21W5y&index=60