B1-K1-W5

B1-K1-W5 Reageert op onvoorziene en crisissituaties

 

Je kunt dit vaak herkennen aan de toon waar iemand op praat. Het gedrag op de groep. of hij of zij wel in een groepsverband met andere zou willen samenwerken of hij of zij dat wel of niet prettig vindt. Door de non-verbale uitingen van de cliënt. door eigenlijk de bewegingen die ze doen. ik heb het op mijn stage meegemaakt dat een client viel en een andere client hier op in ging door te zeggen dat ze uit was op aandacht ik probeerde ze uit elkaar te houden door te zeggen tegen de client dat we even wat leuks gingen doen in de andere kamer en rustig aan te geven dat dit niet netjes was. De beroepskracht maatschappelijke zorg signaleert en onderneemt actie bij onvoorziene- en crisissituaties die het gevolg zijn van gedragsproblemen van psychosociale of psychiatrische aard, problemen van somatische aard, grensoverschrijdend gedrag of veroorzaakt worden door calamiteiten

Wanneer een crisissituatie zich voordoet, is het van belang dat ketenpartners snel en efficiënt samenwerken en de situatie zoveel mogelijk de-escaleren: Ketenpartners dienen door hun houding en attitude bij te dragen aan het creëren van rust, veiligheid en vertrouwen voor de persoon in crisis en zijn omgeving. Dit is dus mogelijk door te Signaleren of er sprake is van verandering van gedrag. Hier kun je dan op inspelen door bijvoorbeeld een gesprek aan gaan of bespreken met collega’s . Observeren en signaleren.

Door de cliënt te observeren.  Te kijken hoe de cliënt op de groep is en aan de houding of gedrag. Je kunt hier met collega’s in gesprek over gaan. Natuurlijk kun je ook met de cliënt een gesprek gaan voeren waarin je aangeeft wat je ziet en of vraagt hoe het gaat.

 

Wanneer een crisissituatie zich voordoet, is het van belang dat de begeleiders efficiënt samenwerken en de situatie zoveel mogelijk de-escaleren: begeleiders moeten hier bij een professionele houding aanhouden. bij te dragen aan het creëren van rust, veiligheid en vertrouwen voor de persoon in crisis en zijn omgeving. Je kunt vragen naar gevoel en emoties, zodat diegene voelt dat jij ook naar hun wilt luisteren. Dit hangt ook af van de escalatie van de crisis. Het is altijd belangrijk dat je wel oogcontact houdt. Ligt er natuurlijk aan met wat voor doelgroep je aan het werk bent zodat iemand niet kan afdwalen in emoties en je ze laat weten dat je contact met hun hebt.

 

 

  1. Brainstorm welke risicofactoren jouw project kunnen hinderen.
  2. Bepaal wat er gebeurt wanneer deze gebeurtenissen zich voordoen (effect)
  3. Bedenk hoe groot de kans is dat deze gebeurtenis ook echt plaatsvindt (kans)
  4. Zet de risico's in volgorde van belangrijk tot onbelangrijk.

 

 

 

Hoe geef ik tijdig mijn grenzen aan bij onredelijke reacties en/of ongewenst gedrag van de cliënt?

Als je ziet dat het gedrag verandert van een cliënt neem je diegene even mee naar een rustige plek en vraagt wat er aan de hand is. Uitspreken van je eigen grenzen, normen en waarden. Het is belangrijk dat je bij je standpunt blijft. Duidelijkheid. Daarnaast kun je ook samen een gesprek voeren als er iets voorgevallen is. Daarnaast is evalueren ook belangrijk.

 

Persoonlijke dossiers lezen van voorgaande gesprekken en hiervan een inschatting maken van de situatie. Goede communicatie tussen collega's, observeren en presentiebenadering.

 

 

Ga bij de cliënt na of jouw observatie klopt. Kijk in een dossier , of let er op of medicatie een rol kan spelen in het probleem van de client

Betrek als het kan de familie en zeker de partner bij het gesprek. Misschien is speelt er namelijk thuis wel iets waar door de client agressief of dreigt agressief te zijn. het kan natuurlijk ook voorkomen bij het ziektebeeld die de client heeft. Of dat de client weet dat hij of zij achteruit gaat en hier om behoorlijk boos kan worden.

 

door toch goed en duidelijk te zijn met de cliënten. wat ze moeten doen wat er van ze verlangd wordt. Wees rustig en duidelijk naar je cliënt toen. Vraag ook aan de cliënten of het helder is voor ze. ik probeer zoals altijd rustig en kalm te blijven in de stressvolle situatie. en probeer andere dat ook mee te brengen.

Bijvoorbeeld observatie tijdens een gesprek en bepaalde vragen stellen. Is er agressie en inschatting van veiligheid. Presentiebenadering toepassen vanuit de methodiek.

door met elkaar aftestemmen wie wat zou doen bij een crisissituatie. De ene zorgt ervoor dat de andere cliënten veilig blijven. Doormiddel van een klein intervisie momentje met de cliënten die bij de crisissituatie betrokken waren. Plus de collega's die erbij waren en de andere betrokkenen die erbij horen.

ik heb zelf nog nooit echt na gepraat over crisissituatie maar ik zou denk ik een klein intervisie momentje ervoor pakken wat er anders zou gaan kunnen

BRONNEN:

www.google.nl

boek 1 & 2 maatschappelijke zorg

Afbeelding met tekst
 
 Automatisch gegenereerde beschrijvinginformatieboeken over onvoorziene situaties