De universele laag zal meerdere toepassingen tegelijk moeten ondersteunen of preciezer meerdere instanties tegelijk van verschillende toepassingen.
Zo kunnen er over een bepaald stuk Ethernetkabel 5 telefoongesprekken gevoerd worden, terwijl er 3 mensen een YouTube filmpje bekijken en tien anderen zitten te surfen.
Om ervoor te zorgen dat dit mogelijk is moeten we de digitale signalen van deze verschillende instanties multiplexen over dezelfde kabel.
Hiervoor zijn verschillende oplossingen mogelijk.
Een relatief eenvoudige is het gebruik van time-multiplexing.
Laten we veronderstellen dat er met elke instantie een stroom bits overeenkomt.
We segmenteren nu elke stroom en laten de segmenten van de verschillende stromen elkaar afwisselen.
Dit levert geen problemen op, als de som van de bandbreedte (ofwel doorvoer) van de verschillende stromen maar kleiner is dan de bandbreedte van de verbinding.
Een belangrijke vraag is, hoe groot we deze verschillende segmenten moeten kiezen.
Omdat we voor elk segment wat extra data nodig hebben, bijvoorbeeld om de verschillende stromen te kunnen onderscheiden, willen we graag zo weinig mogelijk en dus lange segmenten hebben.
Anders hebben we teveel extra bits nodig voor de segmentadministratie. Aan de andere kant kan een lang segment de vertraging van andere segmenten vergroten, wat voor sommige toepassingen een probleem is.
Voor een redelijke bovengrens aan de vertraging moeten de segmenten niet te lang zijn.
Voor het internet is uiteindelijk een compromis gekozen dat tot nu toe goed voldoet.
Dit compromis moet voldoen voor verbindingen met zeer uiteenlopende snelheden, van glasfiber tot WiFi.
Een belangrijke observatie is dat de stromen van de verschillende toepassingen niet homogeen verdeeld zijn.
In een gesprek kunnen stiltes vallen, in het geval van een websurfende gebruiker vindt het laden van pagina's onregelmatig plaats (maar dan liefst wel zo snel mogelijk).
Het is daarom verstandig geen segment te versturen als dat niet nodig is en de grootte van de segmenten niet al te uniform te kiezen.
Dit betekent dat we liever niet werken met een vaste afwisseling van de verschillende stromen, maar dat we in elk segment aangeven bij welke stroom dit hoort.
We zijn zo bijna aangekomen bij het principe van internet: pakketgebaseerde communicatie.
We hebben nog een kleine extra verfijning nodig.