Men ervaart werkdruk vooral door de belasting van bijkomende taken in het primair onderwijs (Prick, 2000). Een van de oorzaken van deze bijkomende taken zijn de onderwijsvernieuwingen (CNV Onderwijs, 2018).
In opdracht van de gemeente Rotterdam en het samenwerkingsverband Passend Primair Onderwijs (PPO) Rotterdam is een onderzoek uitgevoerd naar knelpunten rond passend onderwijs en de aansluiting met jeugdhulp. Hierbij heeft 23% van de respondenten aangegeven dat onderwijsvernieuwingen de werkdruk verhoogt (Oberon, 2018).
Onderwijsvernieuwingen kunnen voor stress zorgen, vooral bij de oudere leerkrachten. Volgens het onderwijsonderzoek van DUO (2016) worden onderwijsvernieuwingen als werkdruk gezien. En dan met name de hoge frequentie waarmee onderwijsvernieuwingen worden doorgevoerd (DUO, 2016). Dit kan worden vergeleken met een trein die rijdt en je moet wel opstappen, maar voor sommige leerkrachten gaat deze trein te snel. Soms worden onderwijsvernieuwingen te snel doorgevoerd of zonder enkele training. In het onderwijsonderzoek van DUO worden onderwijsvernieuwingen door 54% van de respondenten genoemd als één van de oorzaken van werkdruk. 20% van de respondenten noemde het als één van de drie belangrijkste oorzaken van werkdruk.
Kruif (1998) schrijft dat het van essentieel belang is om bij de functieopbouw rekening te houden met de belastbaarheid en dus ook met de leeftijd van leerkrachten. Dit helpt om werkdruk en werkstress te voorkomen.
Bij onderwijsvernieuwingen is tevens de kans groot dat leerkrachten een statische mindset ontwikkelen, omdat ze alle onderwijsvernieuwingen niet bij kunnen benen. Volgens Dweck (in Prevaas, 2017) moet de aandacht gericht zijn op het proces en niet op het resultaat. Het feit dat leerkrachten tóch blijven proberen in plaats van opgeven en afhaken verdient waardering. Onderwijsvernieuwingen dienen uitgevoerd te worden in een eigen tempo, met een opbouwende moeilijkheidsgraad, met voldoende oefening, met snelle feedback en positieve bekrachtiging (Bakker, 2017).