Nederland is een land dat voor een groot deel aan zee ligt. Doordat Nederland aan zee ligt krijg je zeer kenmerkende landschapsvormen aan de kust. Zo heeft Nederland bijvoorbeeld meer dan 100km duinenrij, maar daar later meer over.
Die ligging aan zee heeft ook gezorgd voor een uitgestrekt zeeklei gebied tot tientallen kilometers landinwaarts. Wat is zeeklei, hoe ontstaat dit gebied en waar kunnen we het voor gebruiken?
Zeeklei gebied ontstaat dankzij de invloed van eb en vloed. In het zeewater zweven allemaal kleine klei- en slibdeeltjes. Als het water tijdens vloed het land op stroomt, dwarrelen deze deeltjes naar beneden en blijven daar liggen. Laagje voor laagje wordt zo een bodem opgebouwd, en zo gaat dit al eeuwen lang. Er onstaat als het ware nieuw land!
Zeeklei is in essentie erg vruchtbaar, omdat klei veel mineralen bevat en de eigenschap heeft dat het water heel goed kan vasthouden. De laag zeeklei is echter ook erg nat en de klei erg compact en kleverig. Plantenwortels kunnen niet goed door de kleilaag heen en het water loopt niet weg, waardoor de grond erg drassig is. Een puur zeekleigebied is daarom ook niet heel geschikt voor akkerbouw, omdat planten er niet goed gedijen. Als je een zeekleigebied afwatert daarentegen, wordt de klei iets droger en is het dus heel geschikt om akkerbouw te bedrijven. Daarom zie je bijvoorbeeld in Zeeland uitgestrekte akkers.