Podzolgronden zijn de oudste bodems die Nederland rijk is. Op het plaatje is te zien dat deze bodem veel laagjes heeft. Elk laagje gaan we uitpluizen. Om te beginnen is het belangrijk om te weten dat zo'n laagje de naam 'horizont' heeft. Iedere keer dat we het in de bodemclassificatie over horizonten hebben, wordt daarmee een laagje in de grond bedoeld.
Je vind podzolgronden in zandige gebieden, rondom het zandlandschap. De bovenste, dunne laag is een laag met humus. Die humus bestaat uit natuurlijk materiaal dat als het ware aan het composteren is, en is dus erg vruchtbaar. Doordat het laagje echter erg dun is is de bodem niet vruchtbaar.
Onder het eerste dunne laagje humus vind je een uitspoelingshorizont. Deze, veelal grijze, laag ontstaat door regenwater dat de grond in sijpelt en daarmee alle mineralen en voedingsstoffen uit de bodem meeneemt. De grijze kleur duidt dus op het feit dat de bodem niet erg vruchtbaar is.
Als we verder de bodem in komen zien we een hele donkere laag. Deze laag is de inspoelingshorizont. In de inspoelingshorizont strijken alle mineralen en voedingsstoffen neer die het water op weg mee naar beneden heeft genomen. Al deze voedingsstoffen veroorzaken de donkere kleur.
Onder de donkere laag vinden we vervolgens een wat gelige laag. Deze gelige laag is het moedermateriaal. Podzolgronden komen vooral voor in het zandlandschap, vandaar dat moedermateriaal in een podzolgrond vaak dekzand is.