Advectieve mist

Advectieve mist.

Advectieve mist onstaat door straling.
Warme lucht wordt aangestraald door iets dat koud is.

Bovenstaande foto is gemaakt in augustus in Baydaratskaya Bay (Siberië N-Rusland).
Het water is koud (8-10ºC) en de lucht kan wel oplopen tot een graad of 15-20.
Hier op de foto ligt er achter het schip zelfs nog ijs.
Is de lucht dan ook nog rijk aan vocht, en wordt het aangestraald door het ijs dat nog op de zee ligt, dan condenseert het vocht in de lucht en krijg je mist.

Deze mist kennen we op land vooral van de mist in boerenslootjes zo aan het begin van de herfst, maar ook wel in het vroege voorjaar.


De laag mist kan uit de slootjes opstijgen en zich uitspreiden over het naastgelegen land.
Dit land moet dan wel ook nog een zekere warmte bevatten.
Dan blijft de mist op het land liggen.

De laag kan best wel een aardige dikte bereiken.
De Golden Gate Bridge in San Fransisco heeft een doorvaarthoogte van 67 meter.

 

Wanneer er wel een (heel klein) beetje wind staat kan de mist zich ook naar boven uitbreiden.
Er zijn lagen bekend van wel 200 meter dik.
 

Een hele aparte vorm van advectieve mist is zeemist.
 


Bij aflandige wind wordt warme vochtige lucht over de zee geblazen.
Tijdens het over de zee geblazen worden koelt de bel lucht af en op enige afstand van de kust ontstaat dan mist.
Dit vindt vaak plaats in het vroege voorjaar als het land al opwarmt maar de zee nog koud is.
 

 


Je kan dus in dichte mist varen en eenmaal bij het land opeens prima zicht hebben.
(Andersom kan ook, dan zijn de omstandigheden precies omgekeerd)

Het kan een sherp afgebakend gebied zijn.
Op een groot schip kan het zijn dat het voorschip in prima zicht zit en men op de brug op het achterschip het voorschip niet eens kan zien.